Şirazesi mi bozuldu hasbilhalin yahut billur dilin, yoksa bunca virgülü ayrı noktası ayrı cümlelerin girizgâhi mıdır yorgun bakan bir çift dizimin.. Savruk atılan cümlelerin lodosunda kayboluyorsa mahiyetler, elbet üzengi bir gün doğru atın sırdaşı olur yolları bir bir düz eder. Doluyorsa gözlerin yolların tozundan, evvela şükretmelisin kılıcı kınından keskin rahmet denen bu deryadan. Yorgun bakan gözlerdeki ve savrulan saçlarının tellerini de virane gördüm şimdilerin efendi gönül dimahlarını. İçtiğim kahvenin telvesini bazı zaman zift bazı zaman inşirah diye içtiğim çok oldu cevabı verenlerin de tükenmişliğini görünce kanadı ruhum. Neden bilmem öylece dinledim bazısı, bazısını tadından bazısını tuzundan demedim dinledim bir liman oldum, kim bilir.
   İlk kez korktum kuru bir bitkinin toprağındaki nadastan.
     Oysa dinledim dedikçe kanamanın Yorulmanın ilk kez bu denli acı verdiğini gördü gözlerim ufuk bilmez ziyandan. Sakit savurdum rüzgâra avare kimliksiz niyetleri, yoklattım da insanlık ceplerini. Çok yorulmuş bendi, çıkageldi ümitsizliği.. Bilmiyorum azizim ben bu deryada ilk kez gördüm onun gözündeki yitikliği...