Raskalnikof petersburgda çok katlı eski bir binanın çatı katında ikiye üç küçük bir odada yaşamaktadır.üniversiteden kovulmus hastalık hastası entelektüel genç bir adamdır.sonya raskalnikofun aksine çatı katında değil oda petersburgda eski bir binanın bodrum katında yaşlı hasta çok yoksul çcukları olan bir aileyle o bodrumun büyük bir paylaşarak yasamaktadır.bu öyküde ilginç olan şu sonya fahişelik yapmaktadır.birlikte olmak istediği erkekleri bu eve getirmektedir böyle karmakarışık ahlaki olmayan bir ilişkiler bütünlüğü var hayat herkesi para pul içinde yüzdürmüyor kimilerine böyle büyük trajediler yaşatıyor ha birde katarina ivanova var katarina sonyanın analığıdır eşi ölünce sonyanın babasıyla evlenir ve yedi bebeleri olur adam birsüre sonra içkiye başlar işini ihmal eder.işinden kovulur böylece kötü günler başlar.dünyada böyle yaşanmış milyonlarca öykü vardır işin asıl kötüsü katarina hastadır verem hastası verem onun kafasını karıştırmıs ve yarı deli hale getirmiştir.dahada kötüsü katarina ve çocuklarını ayakta tutan hertürlü ihtiyaclarını yerine getiren sonyadır sonya bu işi fahişelik yaparak yerine getirir.bu üç kafası karışık yarı deli verem hastasını bir araya getiren ve kader birliği yaptıran şey yoksulluktur.bu yazıyı okuyan dostlarım eğer dostoyovskinin suç ve ceza romanını okumuşsalar verdiğim isimleri hemen tanımışlardır sözünü ettiğim üç isim bu romanın kahramanlarıdır insan dehasının yarattığı en yüce yapıtlardan biride bu romandır.bu yazıyı bu romanı okumayanlar varsa okusun diye yazıyorum başarabilirsem çok mutlu olurum.hayatı insanı ve insanlığı sucu suçun cezasını ve adaleti anlamak için okunması gereken bir yapıttır.şimdi raskalnikofla sonyanın bir tartışmasını aktarmaya çalışacağım raskalnıkof bir gün sonyaya bir gün hastalanır seni götürüp bir hastaneye yatırırsalar bu katarina ve cocuklarına kim bakacak onların karınlarını kim doyuracak sonya çok şaşırır hiç düşünmediği bir şeydir ah siz neler söylüyorsunuz böyle şeyler olmaz raskalnikof sizin hasta olmayacagınıza dair … var raskalnikof ben söyliyeyim der katarina ivanova ve çocukları sokaga cıkıp dilenecekler.sonya hasta veremli okadar on adım yürüyemez der sonra ağlamaya başlar böyle şey olmaz tanrı buna izin vermez der sonya bu sözleri söylerken raskalnikof delice bir hareketle sonyanın önüne gelir yere kapanır ve sonyanının ayaklarını öpmeye başlar sonya neye uğradıgını anlayamaz ayaklarını geri çeker raskalnikof siz delirdinizmi benim gibi günahkar bi kadının önünde neler yapıyorsunuız der.raskalnikofu kaldırır yerden raskalnikof büyük bi heyecanla sonyanın omzuna elini koyar ben senin önünde değil insanlığın çektiği acılar önünde eğiliyorum sonyaya ha senin günahkarlığın konusununa gelince sen bir günahkarsın ortada yedi küçük günahsız bebek ve veremli yarı deli çok saygıdeğer zeki bir kadın var.ben senin bu işi istiyerek yapmadıgını biliyorum dostoyevskinin bütün romanlarında toplumsal bir çürümüşlük vardır her romanında alkole kumara ve fuhusa bulaşmıs insanlardan söz eder zengin evlerinde evin beyleri tarafından.