Bu hafta epey dolu geçti günlerim. Misafirimde vardı İzmir’de üniversitede okuyan yeğenim gelmişti. Bizim evde siyaset konuşulur ama daha çok edebiyatla ve sanatla ilgili konular konuşulur. Yeğenimle de bu konuları tartıştık. Bir üniversiteli gelmiş boş bırakır mıyım benim düşüncelerime pek katılmaz pasif bulur beni genç adam birde üniversite okuyor. “Altmış yaşını geçtin dayı düşündüğün ve olmasını istediğin hiçbir şey olmadı bu ülkede o mitingden o mitinge gittin bu yüzden işinden oldun. Aç susuz kaldın tımarhanelere girdin ne geçti eline yoksulluk, işsizlik ve cahillik katlanarak büyüdü. Hala demokrasi diye bağırıyorsun demokrasi bu gidişle yüz yıl daha gelmez bu ülkeye.” haklısın dedim haklıda zaten.

Yeğenim her konuya radikal bakıyor demokrasi bizim ülkemizde de olacak bu ülkenin bütün sorunları ancak demokratik bilgiyle hoş görüyle. Demokratik bir eğitimle çözülür, eğitim çok önemlidir. Türkiye’nin yakın geçmişinde köy enstitüleri gibi örnek alınabilecek bir tecrübesi var bu sistemi yeniden uygulamayı başarabilirsek başta ekonomik sıkıntılar olmak üzere bütün sorunlarımızı üç beş yıla kalmaz çözeriz demokrasi dediğim bu demokratik Türkiye’de bu herkesin aşının ve işinin olduğu sosyal hizmetlerden eşit oranda faydalandığı milli gelirin eşit oranlarda herkese bölüştürüldüğü bir Türki’ye demokrasi budur.

Bu kadar haklı olmama rağmen yeğenimi kendime inandıramadım daha çok okumam insanları daha çok dinlemem lazım insanlar boş sözlere alt yapısı derinliği ve gerçekliği olmayan sözlere inanmıyorlar. Bundan sonra insanlara daha dostça kardeşçe yaklaşmaya çalışacağım daha çok sevgi göstereceğim daha az konuşup daha çok dinleyeceğim her konuda daha çok araştırma yapacağım zor bir şey ama imkansız değil başaracağıma inanıyorum sözünü ettiğim şeyler yağmur damlası ve kar tanesi gibi uçan kaçan eriyen şeyler değil hayatın içinde var olan şeyler. O gün öğleden sonra siyasi bir partide bir hanımla sohbet ettik hanımlar konuşurken mutlaka aşktan konuşurlar.

Aşk ve sevgi çok önemli insan sevince çok daha toleranslı, vicdanlı ve merhametli oluyor aşk da bir tür gönüllü kölelik bu yüzden yeryüzünde sevmekten ve sevilmekten daha değerli bir şey yoktur. Sözlerim karşısında boş ver bunları eskidendi böyle şeyler bir zamanlar kısa sürede öleceğini bildiğim veremli birine aşık olmuştum perişan etti beni erkeklerden nefret ediyorum bana gençliğimi haram ettiler ben senin gibi hayatı kitaplardan değil bizzat yaşayarak öğrendim beni metres tutmak isteyen evli erkekler bile oldu ciddi paralar teklif edenler bile oldu bu işler yazı yazmaya benzemez.

Hanım arkadaş kendince haklı kimse kimsenin neler yaşadığını bilmiyor kapalı bir toplum olduğumuz için kolay kolay kimse kimseye kendini açmıyor paranın çıkarın ve cahilliğin olduğu yerde ahlak dürüstlük ve dostluk gibi güzel şeyler olmuyor dostluk demişken bu sözcüğü çokça konuşuyoruz inanın hayatın içinde böyle bir şey yoktur olmuş olsaydı bu konuda yakınmalar olmazdı. Hayla günümüzde hiç yoktur olduğunu söyleyenler yanılgı içindedirler. Rahatlıkla içimizi dökebileceğimiz bundan da asla pişmanlık duymayacağımız, başarılarını ve başarısızlıklarını paylaşabileceğimiz hayatı uğruna hayatımızı kaybedebileceğimiz dostluk yoktur. Dünyamız da ne yazık ki dostlukta yok aşk da yok para ve çıkarcılık ne yazık ki insanı insanlaştıran bu iki güzel olguyu yok etti. Toplumsal mutsuzluğumuzun çok önemli bir nedeni de budur. Türkiye’nin sorunlarının doğru çözümüne gelince bu benim fikrim ülkemizin sorunlarını politikacılar değil bilim insanları yanı psikologlar ekonomistler fizikçiler ve felsefeciler bir araya gelip çözebilirler siyasetten kaçıp sığınabileceğimiz bir yer yok uzaklardan durup ben şöyle yaparım böyle yaparım demekle olmuyor ülkesini yurttaşlarını ve çocuklarını seven onlara güzel bir gelecek isteyen her vatandaş elini taşın altına koyacak bunun yolu ülke insanlarının birbirlerini sevmesinden birbirlerini oldukları gibi kabul etmesinden geçiyor. İstesek de istemesek de siyaset yapacağız yediğimiz içtiğimiz her şey de siyaset var.