Kış mevsimi başlıbaşına bir sorundur. Anadolu yarımadası; Ege, Akdeniz, Karadeniz ve Marmara’da kışı genelde daha az sorunludur. Gerçi başta sel olmak üzere birtakım olumsuz doğal etkiler de yaşanır. Ama herhalde İç, Doğu ve Güneydoğu Anadolu, kışı en ağır koşullarda yaşar.

    Bir-kaç yıl önce Ardahan’ın “Çıldır”  gölü kıyısındaki bir köye gittik. Haziran’dı ve akşam  üstleri soba yakılıyordu. Kahvede köylülerle sohbet yaptık. Biri sözcü gibi konuştu: “Beyim, biz burada 7 ay kar altında yaşarız. Var sen ötesini hesap et.”

   Verimsiz topraklar, ağır kış koşulları, sanayi alanlarının darlığı o yörelerden yapılan toplu göçlerin nedenleridir. Gebze Bld. Meclis Üyeliği ve Bld.Bşk.Yrd.cılığı yaptım.Oradan bilirim ki  Kars ön sırada olmak üzere çeşitli yörelerden Gebze’ye ayda en az 50 kişi iskan için akardı.Bu iskanın hemen peşindeyse iş arama sorunu vardı.

    İstanbul en çok göç alan kenttir.% 90 oranındaki halk, dışarıdandır. Özellikle de 1950 sonrasının, bitmez tükenmez akışkan göçüdür. Coğrafya koşullarında sorunlar yaşayan bölgelerin insanlarıdır. Benim memleketim Artvin, göç eden yörelerin tepelerinde yer alır. Çünkü Artvin denilen bu dünyanın en güzel yöresi, çetin coğrafyada yaşam savaşı verir.

   Kış koşullarına daima hazırlıksız bir ülkede yaşıyoruz. Aylarca kar altındaki; Finlandiya, Norveç, İsveç, Kanada gibi devletlerde kışın daniskası saptanır. Ama yaşam bizdeki kadar tökezlemez, güçleşmez.”Her tedbir alındı” lafı, genelde yutturmacadır. 

     Bakın başkent Ankara’ya, alttan ısıtmalı yol nedense öncelikle buz tutar. Alt geçitleri sular basar. İstanbul’un kışın su basan semtlerini Türkiye bilir. Kocaeli’de kış aylarında diğer ezilmiş illerden farklı değildir. Izgaralar çekmez, yurttaş su içinde yüzer. Belediye denetimi asla olmadığından; kışın toplu taşıma araçları ısınmaz yazın soğumaz.

   Bizim halk türkülerimiz de yüzyıllarca aynı mısraları terennüm ederler. En tanınmışı da “Yollar kapandı kardan, haber gelmiyor yardan…” olanıdır.