Pazar günü Gebze meydanında bir grup insanla geçmişten günümüzden ve gelecekten konuştuk hemen hemen hepsi günümüzde insanlığın kalmadığından dostlukların olmadığından kimsenin kimseye güvenmediğinden söz ettiler herkes kötü sadece onlar iyi gibi bir vehmin içindeydiler bu gibi konuşmalar her asırda yapılmıştır yaşam var oldukça da yapılacaktır yanlış demiyorum ama bir toplum rafine olmuş insanlardan oluşmaz iyi insanlarda olur kötü insanlarda bizim kötü olarak değerlendirdiklerimizde bizleri kötü olarak değerlendiriyorlardır ülkemizde barıştan kardeşlikten dostluktan güzelliklerden ve haktan hukuktan yana olan insanlar var ve bu insanların sayıları kötü çirkin ve cahil insanlardan daha çoktur böyle olmasa toplum olamayız nizam ve intizam olmaz toplumsal denge olmaz her şey ve herkes kötü olur

Nasıl hem iyi hem kötü ise toplumu da bu bireyler oluşturduğuna göre düşünün bu güne kadar kendi halimce insan anlatmaya çalıştım hep kendimizi tanımadan başka insanları tanıyamayız dedim iyi insanlar olmaya çalışalım dedim iyi insan olmanın en temel dayanağı sevgidir insanları sevmeye çalışalım çünkü sevgi gerçekten çok daha önemlidir iyi insanlar olmamız için örnek alabileceğimiz çok insan var ama yine de hepimizin üzerinde ittifak edebileceğimiz peygamberimiz Hz. Muhammed var onun gibi olmaya ve yaşamaya gayret edelim yemeğini yapan elbisesini diken kadını baş tacı gören güzeller güzeli bir insan iki yüzlülük yok ihanet yok hak yemek yok var mısınız?

İnsan canlıların arasında  en anlaşılmaz en zor canlı insanın dışında ki bütün canlılar karnını doyurmak için uğraşır doyurur gider yatar insan hiç doymaz daha fazlasını ister biriktirir bunun için başkalarının hakkını gasp eder sömürür ve öldürür ve bu  doyumsuzluğu yüzünden insanlıktan çıkar hayatını zindan eder bütün bunları bilir ama bu harisliğine engel olamaz bir ev alır bir daha ister her şeyin  çoğunu ister savaşların çoğunun sebebi insanın bu doymak bilmez vahşiliğidir kardeşlik bu yüzden bozulur sonunda iki metre beze sarılır toprağın altında ki börtü böceğe yem olur

Benim insanlarla tartışmalarım iki aşığın birbirlerine davranışları gibi hoşgörülü naziktir onlarda bana toleranslı davranırlar sınırlarımızı biliriz kimseyi sorgulamayı sevmem kimseyi de kendimi sorgulatmam kimsenin hakkını yemem hakkımı da yetirtmem Dostoyevski’den sonra istiklal marşımızın yaratıcısı Mehmet Akif benim hayatta bakışım konusunda rehberim oldu zalimin karşısında dik durmayı ondan öğrendim çıkara ve menfaate hata ödün vermemeyi de ondan öğrendim dünyada da Türkiye’de de geçmişe göre çok şey değişti başta aşk gelenek görenekler idealizm kahramanlık gibi kavramlar değişti.

İnsanı anlama ve anlatmak konusunda en güzel sözü Dostoyevski söylemiş ve herkes herkesten sorumludur demiş o böyle söylerken çağlar önce bir filoz elinde fenerle insan arıyormuş o zaman da bugün ki gibi insan var ama gerçek insan yok bir hafta önce mezarlığa annemin ziyaretine gitmiştim siyahlar giyinmiş genç bir kızla orta yaşlı bir kadın toprağa gömülü bir mezarın başında dizlerinin üzerine çökmüş ah vah edip hem ağlıyorlar hem de mezardakilerle konuşuyorlar yaşlı kadın tırnaklarıyla toprağı söküyor mezara girecek gibi ah Ahmet’im ne olur uyanda bir yüzüme halimi sor sana anlatacağım öyle çok şey var ki keşke sen değil ben ölseydim bu kadınlarda insan kim bilir adam ölmeden önce bu kadından nasıl acı sözler işitmiş üzülmüştür işte bu yüzden diyorum insan hem iyidir hem kötü boşuna dememişler insanın alacası içindedir Bursa’da avcılar tarafından vurulan bir kuş anlatılmıştır insan acımasızlığı o kuşu amca oğul doktora götürdü iki ay sonra sağlığına kavuştu amca oğulda insan avcılarda insan hepimiz insanız ünlü filozof gündüz öğle vakti aradığı insanlar kuşu vuran insanlar değil o gerçekten bilinçli duyarlı gerçekten insanlaşmış insanları arıyordu bu insanlar şimdi en çok bizim ülkemize lazım dünya çapında eğitimcilere bilim insanlarına ve sanat adamalarına çok acil ihtiyacımız var ülkemizin en temel ihtiyacı budur dünyada var olmamız diğer ülkelerle rekabet etmemiz buna bağlı yoksa yok olup gideceğiz.