Metal sektörü yine hareketli, ama sektörün işçileri adeta bir dram yaşıyor. O yüzden, silkinip ayağa kalkmak, sendikal özgürlüklerin önünü açmak, hak kayıpları ve diğer taleplerini daha bir yüksek sesle dillendiriyor.

Bu dönemin en yakıcı talebi ‘ek zam’ olacak gibi.

Bunun için

Birleşik Metal-İş Sendikası üyesi Sarkuysan işçileri, ek zam talebi için yürüyüşler yapıyor, mesailer ise kaldırıldı.

Cengiz Makine işçileri de mesaileri kaldırıp, üretimi bazı günler 1’er saat durdurdu.

Bu tavır, yayılarak devam edecek gibi.

Ek zam talebiyle gündeme gelen eylemlilikler, işçilere yeniden güç veriyor. Henüz eyleme geçmeyen fabrikalarda ise huzursuzluk artıyor.

Federal Mogul’daki Türk Metal Sendikası üyesi işçilerin de ek zam talebi var. Hatta, onlarda kıdeme bağlı ücret eşitsizliği de ciddi bir sorun. Ama, onların sendikadan yana da sıkıntıları var.

Federal Mogul’da, asgari ücrete gelen zammın ardından işe yeni giren işçi ile 6 yıllık işçinin saat ücreti denkleşmiş. İşte, işçilerin buna tepkisi dinmiyor. Ek zam talebini amirleri aracılığıyla patrona ilettiklerini dile getiren işçiler, işverenin adım atmak yerine fabrikada çalışan 80 kadar işçiyi kapsam dışına çıkararak, bu işçilerin ücretlerine 500 ila 1000 lira arasında değişen oranlarda artış yaptığını söylüyor.

Peki, örgütlü oldukları Türk Metal Sendikası ne yapıyor ?

Söylediklerine göre, bu sendikanın yöneticileri, işçilerin konuya ilişkin görüşme taleplerini ise reddediyor. Bu yüzden sahipsiz kalan işçiler de kendileri karar alıyor haklı olarak. O İşçiler, ek zam yapılmazsa tepkilerini çeşitli eylemlerle göstermekten çekinmeyeceklerini ifade ediyor.

Ve, ‘’Bu sendika ne işe yarar’’ diye soruyor.

İşte, o işçilerden birinin sözleri;

“6 yıldır burada çalışıyorum saat ücretim ocak zammında 7.33 lira oldu. Yeni işbaşı yapan arkadaşlarla aynı ücreti alıyorum. Bu hak mı? Adalet mi? Ocak ayından bu yana her şeye zam geldi. Elektrik faturam zamdan önce 40 lira gelirken şimdi 80 lira geliyor. İki katına çıkmış yani. Ekmek olmuş 1 lira 25 kuruş. Bir de sendikalı bir fabrikada çalışıyoruz. Maaşımızdan aidat kesmek dışında ne işe yarar bu sendika merak ediyorum.”

Başka bir Federal Mogul işçisi de şunları söylüyor;

 “Yeni giren arkadaşlarımız bizi yanlış anlamasın. Derdimiz, onlar niye alıyor, biz niye almıyoruz değil. Ben 7 yıllık işçiyim kaç sözleşme görmüşüm. Ama bugün 7 aydır çalışan arkadaşla aramda aylık 16 lira fark var. Hak ettiğim parayı, emeğimin karşılığını istiyorum.”

Federal Mogul’daki dram aslında daha da derin…

Şirketin Kuruçeşme ve Arslanbey’de iki fabrikası olduğunu ifade eden işçiler, Arslanbey fabrikasındaki tüm üretim birimlerinde çalışanların tuvalet ve soyunma odaları dışında her yerde kameralarla izlendiğini söylüyor.

Kim ne kadar tezgah başında, ne kadar iş yapmış sürekli denetliyor(muş).

İşçilere sürekli kaytarır gözüyle baktıkları için acil çıkış kapıları bile kilitli oluyor(muş).. Bu kilidin üzerinde mühür bile var(mış).

Çay molası bile yok(muş). İşçiler, kaçak çay içmek için tuvaletleri tercih etmek zorunda kalıyormuş.

Bu, nasıl bir çalışma hayatıdır ?

Bu dramın sorumlusu kimdir ?

Sendikanın ‘Yapacak bir şey yok, buna da şükredin’ demesi,

İşyerindeki amirlerin ‘Sizin zaten sözleşmeniz var ya bu zammın bizimle ilgisi yok. Devlet yaptı bu zammı’ yanıtı vermesi,

Baş temsilcinin, sendika ile görüşme talebine ‘Randevu almadan öyle rastgele gidemezsiniz’ demesi nasıl bir zulümdür.

Metal işçisi belki ek zammı alacak ama bu dramın sona ermesi için köklü bir değişim yapma iradesini sergilemezse, sorun giderek büyüyecek.

Bölgemizde, aynı dramı yaşayan işçilerin bulunduğu diğer işyerlerinde gündeme gelen talepleri sonraki günlerde irdeleyeceğiz.

Şimdilik kısa birmola…