İşçi sınıfı açısından kara bir yıl olarak tarihe geçen 2014 yılı geride kalırken, 2015 yılının verileri de pek parlak değil. Yeni yılın ilk ayı, 12 ay sonunda Türkiye’ye ait bu acı rekorun kırılabileceğine işaret ediyor.

İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG-M)’nin aylık olarak yayınladığı iş cinayetleri raporuna göre yeni yılda da iş cinayetleri hız kesmedi. 2015’in ilk ayında 125 işçi can verdi. Ölümler, yine en çok inşaat iş kolunda gerçekleşti. İnşaat işkolunu taşımacılık ve tarım-ormancılık işkolları takip etti.

Rakamlar ürkütücü gerçekten…

İnşaat işkolunda 29 işçi,

Taşımacılık işkolunda 23 işçi,

Tarım orman işkolunda ise 13 işçi, eh daha ne olsun ki ?

Bu arada, grevleri yasaklanan metal işçilerinin sektöründe de 5 işçi yaşamını yitirdi.

İstatistiklere bakıldığında, iş cinayetlerinin nedenleri arasında trafik-servis kazalarının ilk sırada yer aldığı görülüyor. Bu sıralamaya bakıldığında 41 işçinin trafik-servis kazalarında, 21 işçinin düşme nedeniyle ve 25 işçinin de diğer nedenlerle hayatını yitirdiği de ortaya çıkıyor.

Hayatını yitiren 125 işçinin 120’si erkek, 5’i ise kadın. Bu cinsiyet tespitine bakınca, erkek ve kadınların hangi oranda iş dünyası içinde yer alabildiğini de tespit edebilirsiniz. Yani, bir eşitlikten söz etmek olası değil. İş yaşamındaki cinsiyet ayrımcılığının en somut verisi de bu olsa gerek…

Bütün bu istatistiki bilgilerin içindeki bir başlık, bizi yani bu kentte yaşayanları öncvelikli olarak ilgilendiriyor. Çünkü, söz konusu iş cinayetleri en çok İstanbul, Antalya ve Kocaeli’nde yaşanmış, yaşanıyor. Geçen yıl İstanbul ve Antalya’da 12’şer işçi, Kocaeli’nde ise 9 işçi yaşamını yitiriyor.

Hal böyle olunca, pek dikkat etmeyeceklerini bilsem bile AKP zihniyetine çağrı yapmak gerektiğine inanıyorum.

AKP, metal işkolundaki grevi yasaklayacağına (erteleyeceğine) işçi ölümlerini durdursun…

“İşçiler ölünce fıtrat, greve çıkınca milli güvenlik” gibi sakat anlayışı, topluma dayatmaktan vazgeçsin…

Çünkü, bu gerekçeler komik olmaktan öteye gidemiyor.

Çünkü, AKP zihniyeti, bu tür gerekçelerle tercihinin bütünüyle sermayeden yana olduğunu artık gizleyemiyor.

Yasaların, sermayenin talepleri doğrultusunda hazırlandığının da üstü örtülemiyor.

Hal böyleyse, şu sorunun yanıtını bulmak lazım.

İŞ CİNAYETLERİNDEN KİM SORUMLU ?

Bir seçenek, ‘’yasaları yapanlar’’,

Başka bir seçenek, ‘’Yasaları uygulamakla görevli olanlar’’,

Diğer bir seçenek ‘’iş cinayetlerinde ölenler’’,

Son bir seçenek, ‘’İş cinayetlerine seyirci kalanlar’’…

Sizce, gerçek sorumlular kimler acaba ?