Evet; ekranlarınızı yakınlaştırmayın, gazetenizi doğrultup yeniden bakmayın, oturduğunuz rahat koltuğunuzun üzerinden sıçramayın. Bu gördüğünüz yanıltmaca değil. Galatasaray maç KAZANDI. Fatih Hoca’nın görevden alınmasına bile sebebiyet veren bu karanlık serinin sonuna gelinmesi elbette Galatasaray Kulübü adına nefes aldırıcı bir gelişme. Özellikle de küme düşme noktasına iyice yaklaşıldığı bu dönemde serinletici bir galibiyet oldu. Ama Galatasaray’ın bu kritik galibiyeti nasıl aldığının daha fazla konuşulması gerektiğini düşünüyorum.

Domenec Torrent; bu maç özelinde Kayserispor ve Alanyaspor maçlarından farklı olarak, “Galatasaray büyük kulüptür önde baskı yapar” fikrini de belki kenara bırakarak, ligde bulunmuş olduğu konuma uygun bir biçimde topu yaklaşık 70 dakika rakibine bıraktı ve alan savunmasına öncelik verdi. Bunda maçın başında öne geçmenin de etkisi oldu mutlaka ama o kısa zamanda da farklı bir oyun kurgusu yoktu sahada. Bu tarz bir oyun oynamaya karar vermişseniz eğer; biz bunun başarılı olup olmadığını rakip ceza sahasında bulduğunuz pozisyonların hızlı hücumlarla mı yoksa yerleşerek hücum yaptığınız anlarda mı gerçekleştiğine bakarak anlayabiliriz. Galatasaray’ın 0-70 dakikaları arasında rakip kaleye yalnızca 4 şutu var ve hiçbiri geçiş oyunu sonrası bitirilmiş bir atak değil. Yani aslında bu zamana kadar Fatih Hoca’nın da uğraştığı ve aslında Torrent Hoca’nın da mantalitesinde olan pas oyunu ile bu maçtaki derinde savunma oyunu birbirine karışmış durumda. Sahadaki dengesizliği şu şekilde de açıklayabilirim. Galatasaray bu maçta derinde savunma oynadı ama orta sahada bir pasör, bir darbeli defansif orta saha ve -özellikle top rakipteyken- önlerinde pasör özelliği ön planda olduğu için forvet arkası görevinde kullanılan forvet Halil Dervişoğlu. Bu takıma maç öncesi baktığımda “topu yönlendirecek taraf Galatasaray olacak” fikri uyanmıştı bende. Bu orta saha, arkada Erick’in topları süpürdüğü ve Taylan’ın Halil’le birlikte oyun kurmaya çalıştığı bir takımın orta sahası. Bu oyun belirsizliğinin en büyük nedeni de muhtemeldir ki Torrent Hoca’nın takımı ve ligi henüz daha tanıma aşamasında olmasındandır. Bu nedenle aslında bu sözü kullanmayı hiç sevmem ama “ligi ve takımı bilen bir hoca” ile çalışılması daha doğru bir karar olurmuş sanki. Galatasaray bu maçı kazandı ama tamamen şansla kazanılmış bir maç olduğu düşüncesindeyim.

Göztepe adına oldukça travmatik bir maç olduğu aşikar. Maçın genelinde daha iyi oynayan, golü daha fazla düşünen ve futbolun adaletinin sonucu Göztepe’nin kazanması gereken bir maçtı. Ama tabii ki bu hatasız oynadıkları anlamına gelmiyor. Atılan 2. Golün ardından yapılan panik değişiklikler oyunu oldukça geriye götürdü. Özellikle Aytaç hamlesi Göztepe orta sahasının direncini yerle bir etti. 70 dakikalık dilimde rakibini ceza sahasında sadece 7 kez topla buluşturan Göztepe, kalan yarım saatlik zamanda penaltılar hariç rakibin 9 kez topla buluşmasına imkan verdi. Üzerine bir de savunmacılardan gelen gereksiz hatalar sonucu yaptırılan 2 penaltı ile de maç kaybedildi. Aslında bu maç Göztepe adına “neden bu sırada?” sorusunun da çok güzel bir cevabı oldu. İsmine hayran olduğum Nestor El Maestro’nun oynattığı oyunun bir karşılığı sahada var ama bu oyunu sonuca dönüştürecek yetenekte bir kadrosu maalesef yok. Bu nedenle de ateş hattının sıcaklığını daha çok hissedecekleri su götürmez bir gerçek.