İş kollarındaki işçi sayıları ve sendikaların üye sayılarına ilişkin 2016 Temmuz ayı istatistikleri belirlendi. İstatistiğe göre sendikalı işçi sayıları düşüş gösterdi. Ocak ayına göre sendikalı işçi sayısında 14 bin 183 azalma meydana geldi.

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca hazırlanan Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu gereğince; iş kollarındaki işçi sayıları ve sendikaların üye sayılarına ilişkin 2016 Temmuz ayı istatistikleri hakkında tebliğ, Resmi Gazete'de yayımlandı. Ocak ve Temmuz aylarında yayınlanan istatistiklerde işçi sendikalarında örgütlülük oranının düştüğü görüldü.

Buna göre, 2016 Temmuz ayı itibarıyla Türkiye genelindeki toplam 13 milyon 38 bin 351 işçiden, 1 milyon 499 bin 870'inin sendikaya üyeliği bulunuyor. 2016’nın Ocak ayı verilerine göre ise 12 milyon 663 bin 783 işçiden, 1 milyon 514 bin 53 işçi sendika üyesiydi. İşçi Sendikalarında örgütlülük oranı 2016 Yılının Ocak ayında 11,59 iken Temmuz ayında 11,50 oranında gerçekleşti. Ocak ayına göre sendikalı işçi 14 bin 183 kişi azalma gösterdi.

Metal, "Banka, Finans ve Sigorta", "İletişim", "Savunma ve Güvenlik" ve "Enerji" iş kolları, sendikalaşmanın en yüksek olduğu iş kolları olurken, "Ticaret, Büro, Eğitim ve Güzel Sanatlar", "Dokuma, Hazır Giyim ve Deri" ile "Sağlık ve Sosyal Hizmetler" iş kollarında sendikalaşma oranı, iş kolundaki toplam işçi sayısına oranla düşük kaldı.

Bunun nedenleri ülke genelinde değerlendirip analiz edile bilinir elbet. Fakat ben sendikalı işçi sayının neden azaldığına dair kendi yaşadığım kentten örnekler vermek istiyorum.

Gebze Plastikçiler Organize Sanayi Bölgesi’nde çuval ve naylon üretimi yapan İran sermayeli İnci Plastik fabrikasında 150 işçi çalışıyor. İşçilerin talepleri doğrultusunda nisan ayında yapılacak sözleşmenin taslağını oluşturan Öz İplik-İş işyeri temsilcileri, sendikanın örgütlü olduğu diğer fabrikaların temsilcileriyle irtibata geçince sendika genel merkezi tarafından görevden alınıyor ve patronda öncü işçilerin bazılarını işten çıkartıyor. Kısacası sendika işçiye patronluk taslıyor ve atılmasına sebebiyet veriyor.

Birden fazla sendikaya üye oluna bileceğini söyleyen ‘’yasalarımız’’ bir kenarda dursun, Gebze’de 8 işçi daha sendika üyesi olup, sendikal faaliyet yürüttükleri gerekçesiyle işten atıldı. Onlar 100’den fazla ülkede 6 milyon bağımsız kadın satış temsilcisi çalıştıran AVON’un Gebze’de bulunan deposunda çalışan emekçiler.

İşçilerin yıllarca, canla başla verdiği mücadeleler sonucu elde ettiği bazı haklar ise yok olma tehlikesiyle karşı karşıya. 7 milyona yakın çalışanın emeklilik, kıdem, yıllık izin ve sağlık sigortası gibi yasal hakları artık ortadan kalkabilir. Çünkü hükümet, “kiralık işçilik” düzenlemesini içeren tasarıyı yasalaştırdı. Kiralık işçiler sendika üyesi olamayacak toplu iş sözleşmesi yapamayacak ve sendikal haklardan yararlanamayacak.

Sendikalaşmanın önü yasalarla engellenip, sendikalı olan işçiler patronlar tarafından işten atılıp, kimi işbirlikçi sendikalarda öncü işçileri ‘’sınırları zorluyor’’ düşüncesiyle görevden alınca sendikalaşma oranlarında da her geçen gün düşüş meydana geliyor. Oysa güçlü sendikalar ve onurlu sendika işçileri, emekçinin iş hayatında yaşadığı zorluklar karşısında en büyük yaşam sigortası olmaya devam ediyor.