Türkiye’nin milli kağıt sektörü Seka’nın yerinde bugün yeller esiyor.

Genç Cumhuriyet’in yeni fabrikaları peş peşe açıldığı yıllarda İzmit Kağıt fabrikası kurulur.

Osmanlı İmparatorluğunun son dönemi ile Cumhuriyet’in ilk yıllarında ülkemizde kullanılan tüm kağıtlar dışarıdan ithal ediliyordu.

Fransa’da Kağıt mühendisliği okuyan Mehmet Ali Kağıtçı eğitimini tamamlar ve yurda döner.

1930’lu yıllarda devlet TEKEL’in ihtiyaçlarını karşılamak için bir kağıt fabrikası düşünülür.

Ancak böyle bir fabrikanın kurulması halinde zarar edeceği yolunda yazılar yazılır karşı kamuoyu oluşturulur.

Dönemin hükümeti bu karardan vazgeçer.

Yerli kağıt üretimi yapılmasını isteyenler duruma itiraz eder.

Konu Atatürk ve İnönü’nün masasına gelir.

Hükümetin elindeki verilerle böyle bir fabrikanın başarılı olamayacağı sonucuna varılır.

Atatürk kağıt fabrikalarının zarar etmesi halinde kötü örnek olur diyerek bir süreliğine bu konu ertelenir.

O günlerde iş bankasının başında bulunan Celal Bayar böyle bir fabrikanın zarar etmeyeceğine inanmaktadır.

Bunun üzerine Mehmet Ali Kağıtçı Ankara’ya davet edilir.

Ülkemizde kağıt, karton, ambalaj kağıdı, gazete kağıdı, sigara kağıdı üretecek bir fabrikanın projeleri Mehmet Ali Kağıtçı tarafından hazırlanmaya başlanır.

İzmit Sümer Bank sölülöz kağıt fabrikasının temeli 14 Ağustos 1934’de Başbakan İsmet İnönü tarafından atılır.

1936 yılında üretim başlar yerli gazete kağıdı üretimi AKP iktidarı döneminde durdurulur.

Özelleştirme kapsamı altında İzmit Seka Kocaeli Büyükşehir Belediyesine devredilir, fabrika üretimi durdurulur.

Diğer illerdeki kağıt fabrikaları da parça parça özelleştirilir.

Buralardaki fabrikaları alanlar üretimden vazgeçer, fabrikanın makinelerini hurda niyetine satışa çıkartır.

Arazileri değerli olan kağıt fabrikaları birilerine  çok ucuza verilir.

Bütün bunları neden yazma gereği duydum.

Rusya ile yaşadığımız krizden sonra gazete kağıdı sıkıntısı başladı.

İthalatçı firmalara sorduğumuzda “Rusya gazete kağıdı satışını durdurdu” denildi.

1980’li ve 1990’lı yıllarda tüm gazete ve diğer kağıt ihtiyaçlarımızı SEKA’dan temin ediyorduk.

Gazetelere ihtiyacı kadar tahsisli kağıt veriliyordu.

İstediğiniz zaman her türlü kağıt bulmam mümkündü.

Şimdi bakıyorum, en küçük bir sorunda iç piyasada tükettiğimiz gazete kağıdı ve diğer kağıtlar hemen karaborsaya düşüyor.

Bunları gördükçe galiba SEKA’yı çok arayacağız gibi görünüyor.

Her şeyi kar mantığı ile düşünenler ülkenin bir çok milli sanayi kuruluşlarını ya kapattılar veya özelleştirme adı altında yabancıların insafına terk ettiler.