İçerde ve dışarda zor günler bizi bekliyor. Fırat’ın doğusunda ve batısında paylaşılamayan topraklar, yıllardır seyreden acımasız ve kahreden savaşın en sıcak günleri. Savaş karşıtlığının artık ağızlara alınmadığı silahsızlanmanın sürgüne gönderildiği bir dünyada emperyal güçler ve güçsüzler arasında yaşanan şiddet tüm dünyada olağan bir hal aldı. Şimdilik mesele sadece rakamlardan ve stratejik hesaplardan oluşuyor. Evrensel ahlak savaşın ticari boyutunu sorgulamadan onaylıyor. Tam göbeğinde olduğumuz bir savaşı dışarıdan izliyoruz ve tuttuğumuz tarafa göre üzülüyoruz. Kim kiminle işbirliği içerisinde, kıyıları kim ele geçirecek koridorları kim kontrol edecek, devletleri kim yıkacak? Tıpkı bilgisayar oyunu gibi. Tarihimizden en canlı ve en kanlı haliyle akıp giden hayatlar bize askerlerin ve polislerin hangi koşullarda görev yaptıklarını yeniden gösterdi. Sabahın ilk saatlerinde pek çoğumuz işe hazırlanırken çok sayıda eve ateş topu düşüyor. Sınır boylarında vatanını korumak için ölen gencecik çocuklar. Her gün onlar öldükçe biz de kahroluyoruz. Hangi yürek bu kadar acıyı taşır? Savaş bu, gerektiğinde yırtıcı ve yıkıcı güçler tarafından itinayla çıkarılır. Sınırlar arsızca çekiştirilir, ganimetler küstahça bölüşülür. İstenmeyen siyasiler ortadan kaldırılmak için her türlü kirli oyunlar tezgahlanır. Tıpkı Kemal Kılıçdaroğlu’na yapılan saldırı gibi. Cuma günü sabahın erken saatlerinde Şırnak’ın Cizre ilçesinde polise bomba yüklü araçla saldırıldı. İlk açıklamalara göre 11 polis şehit oldu. 75’i polis 78 kişi yaralandı. Her gün bir yerlerden ölüm haberi geliyor. Acımız büyük. Gencecik evlatlarımızı kaybetmenin derin üzüntüsü içerisindeyiz. Yıkılan yuvalar, kaybedilen canlar hepimizin canını acıtıyor. Umarım bu kötü günler geride kalır, barış ve kardeşlik egemen olur. Terör nereden gelirse gelsin hep birlikte lanetlemeliyiz!