Kıymetli Gebze Yeni Haber Gazetesi ve www.gebzehaber.net okurları.

Köşemde; veli olarak yapacaklarımız, birbirimize destek ve iyi gelecek bilgi paylaşımları ile genelde sizlerin isteklerini dikkate alarak konu belirlemeye özen gösteriyorum. Bugün 7’nci sınıf öğrencisinin velisi olarak paylaşım yapmak istiyorum. LGS’ye seneye girecek olsalar da hazırlığa bu seneden başlamak konusunda bence hepimiz hemfikiriz.

Hafta içinde kendi oğlumun 7. Sınıf Veli Rehberlik Toplantısı’na katıldım. Yapmamız gerekenler, yapacaklarımız ve neler yapıyoruz üzerine bir seminer idi bu. Seminerlerde iyi bir dinleyiciyimdir ve iyi bir not alıcı olmaya dikkat ederim fakat bu seminerde karşılıklı oturduğumuz için velilerin yüzlerine de detaylı bakma fırsatı buldum. Rehber Öğretmeni Başak Tuğba Sağlam konuştukça aslında tüm velilerin sıkıntılarının ortak olduğunu; Başak öğretmen anlattıkça, onu onaylar şekilde kafaların sallandığına tanıklık ettim.

Dikkatimi çeken başka bir durum ise velilerin yapılması gerekeni tam yapamadıkları  ya da uygulayamadıkları idi. Seminer sonrası bir veli olarak düşünmeden geçemedim: Bu sene oğlumun üzerinde, Başak Tuğba Sağlam hocamın anlattığı her şeyi yapmıştım ve şunu anladım ki aslında sadece bir veli olarak kalsaydım belki de daha da başarılı olacaktım. Hem kendimi bölmeyecek hem de çocuğumu yormayacaktım.

Peki, hangi tutumlardı bunlar?

·Baskıcı

·İlgisiz

·Aşırı Serbest

·Aşırı koruyucu

·Tutarsız

·İdeal

Şunu söylemeden geçemeyeceğim yaptığım tüm tutumları maksimum iki hafta uyguladım.

-        Baskı kurdum evet ama benim çocuğumun baskı ile yol alamayacağını gördüm.

-        İlgisiz oldum, sorumluluğunu kendi üstlensin istedim, lakin elimi üzerinden çekmemem gereken bir anne olduğumu öğrendim.

-        Aşırı serbest bıraktım, çocuğumun dengesini bozmaya başladım.

-        Aşırı koruyucu olmak benim fıtratıma uymadığı için devam edemedim. Çünkü anne ve baba olarak çocuk üzerinde hep ortak kararlar verdik. Küçükken düştüğünde benim kaldırmama izin vermeyen, kaldırmanın doğru olmadığını düşünen bir babaya sahip olduğu için; eğer düşüyorsa kendi kalkmalı, biz hep onun yanında olamayız, hayatta yalnız kalmayı da başarabilmeli mantığıyla yola çıktığımız için bu durumda kendim ile çelişmeye başladığımdan, bunu da erteledim.

-        Tutarsızlığım çok olmadı ama unutarak, bazı durumlarda kendim ile çeliştim ve burada da  başarılı olamadım.

-        İdeal olmaya çalıştım ama bazı durumlarda yolumuz değişikliğe gitti elbette

Aslında burada yapmam gereken tek nokta çocuğumun başarılı olması ve bunu yapmaya çalışırken ona en doğru şekilde Rehberlik etme düşüncesiydi.

Sürekli yapılan karar değişikliği, çocuğumun üzerinde devamlı değişikliğe gitmeme sebep oldu.

Oysaki yaptığımız programları beraber belirleseydik belki de bu süreçte bu kadar yıpranmayacaktık.

Ne yapmalıyız; geçmişi geçmişte bırakıp önümüze bakmalıyız. Çünkü hala vaktimiz var ve hiçbir şey için geç kalmadık.

“Dünden ders çıkart, bugünü yaşa yarın için umut et”   

Yorulduğumda ya da pes etse noktasına geldiğimde aklımdan çıkmayan bir hayat felsefem var. “Yüzüstü yere serilseniz bile, hala ileriye doğru hareket ediyorsunuzdur” Yeter ki pes etmeyelim ve umudumuzu kaybetmeyelim. Çünkü hiçbir emek zayi olmaz. Hiçbir çalışma şekli karşılıksız kalmaz.

Yeter ki kararlı olup yolumuza kararlı bir şekilde devam edelim.

Kalite bir eylem değil alışkanlıktır.

Haftaya yine bu sütunlarda sizinle olmak temennisi.

Öneri ve katkılarınıza dair [email protected] üzerinden şahsımla iletişime geçebileceğiniz duyurusuyla