Hafta sonu kahvaltılık bir şeyler almak için mahallemizdeki şarküteriye uğradım.

30’lu yumurtanın 60 TL olduğunu görünce şaşkınlık içinde:

“Geçen gün aldım 50 TL idi, ne ara zam geldi” dedim.

Şarküteri çalışanı:

“Abi yine zam gelecek, birkaç güne bu fiyata yumurta alamazsın “dedi.

O arada geçtiğimiz yıl 30’lu yumurtanın 25 TL civarında olduğunu anımsadım.

75 TL’ye aldığım yarım kilo beyaz peynirden geçtiğimiz yıl 1 kilo satın almıştım.

Fırının yolunu tutarken, yumurtaların olduğu poşeti sımsıkı tuttum, öyle ya neme lazım kırılır falan dünyanın parasını ödedim diye aklımdan geçti.

Fırına uğrayıp 3 ekmek aldım 15 TL ödedim, geçtiğimiz yıl aynı gramajda 3 ekmeğe 7,5 TL ödediğimi hatırladım.

Manavdan bir kilo domates ile 1 kilo salatalık aldım, 50 TL ödedim.

Manavdan çıkıp evin yolunu tutarken cebimdeki 200 TL’den geriye bir işe kalmamıştı.

Oysa geçtiğimiz yıl 200 TL’ye hâlihazırda yaptığım alışverişin iki katından fazlasını yapabiliyordum.

Çarşı pazar el yakıyor, en büyük paramız 200 TL ile bir iki şey almak olası değil artık.

Bazıları diyor ki, “Abi ne zammı görmüyor musun vatandaşta para var, olmazsa bu denli çarşı pazarda deli gibi para harcar mı?”.

Orası öyle, insanlar mecburen bir şeyler alıyor.

Alışverişlerin çoğu kredi kartı ile.

Aybaşında kredi kartının en düşük ödemesini yapıp halk tabiri ile gıdım, gıdım harcamak zorunda kalıyor.

Ülkemizin şimdi birinci gündemi yokluk, yoksulluk, hayat pahalılığı ve geçim sıkıntısıdır.

İnsanlar artık günü birlik yaşamaya çalışırken birçok kimse öğün sayısını ikiye düşürmüş durumda.

Kimileri sabah kahvaltısı yapmıyor, kimileri öğlen yemeklerini pas geçip akşam yemeği ile karnını doyurmaya çalışıyor.

Bu gerçekler varken uydurma gündemlerle, vatan-millet edebiyatı ile kimsenin karnını doyurmak mümkün değil.

Karnı guruldayanların bol olduğu ve yoksulluğun, işsizliğin, yetersiz beslenmenin zirve yaptığı bir ülkede hiç kimse geleceğiyle ilgili pozitif bir düşünce içinde olmaz.

Bugün bulduk yedik yarın karnımızı nasıl doyuracağız telaşı ve ürkekliği içinde yaşar.

Sonuç olarak, toplumsal refah ve gelir dağılımının eşit olmadığı, açlık korkusu için yaşayan kitlelerin olduğu hiçbir ülkenin iki yakası bir araya gelmemiştir.

Açlık sadece mide ile ilgili değildir beyninde etkilenmesine neden olur, sağlıksız düşünmenize, hayal görmemize yol açar!