BİR VATANDAŞ'TAN

Kendi ülkemizde yabancı gibiyiz diyeceğim...
Yanlış bir teşbih olacak.
Zira yabancı dediğimiz, bu ülke vatandaşı olmayan insanlar,
ülkemin her güzelliğinden, bizden çok istifade ediyorlar.
Örneğin turizm sektörünü ele alalım.
Turizm acenteleri erken rezervasyona ocak ayında başlarlar.
Güya yarı yarıya indirim yaptıkları için, çok daha ucuza tatil yaptığımızı zannederiz.
Gerçi yarı yarıya tabiri tedricen doğru.
Sezondaki tabiri caizse diyemeyeceğim, hatta tamamıyla uç fahiş fiyatlar üzerinden
daha az fahiş fiyatlarla tatil yapıyoruz.
Bana göre indirimli oranları bile ciddi pahalı.
Üstüne üstlük, gidilen bütün otellerde öncelik, yabancı turistlerindir.

Bir izzet, bir ikram sormayın.

Yaptıkları görgüsüzlükleri sıralasam, yazmakla bitmez.

Restoranlarda kişisel eşyalarını koyarak cam kenarında yer ayırma, havuz ve deniz kenarı

şezlonglarda da keza öyle.

Paramızla rezil oluyoruz.

Paralarının değeri, bizim ülke paramızdan yüksek olduğu için, neredeyse üçte biri

oranında indirimli tatil yapıyorlar.
Bu sebeple, otelde yerli turistten çok daha fazla yabancı turist oluyor her sene
Hatta, Türk oteli istiyorum diye belirtmemiz gerekiyor, Türk bulabilmek için.
Ancak bizlere müstahaktır.

Şikayetler, öznel dedikodudan öteye gidemiyor.

Bu sene turist gelmeyecekmiş güya.

Sanmıyorum gelmeyeceklerini, bence gelirler.

Ama sende koy tepkini, gitme kardeşim.

Bu vatanımda yabancı hissetme haleti ruhiyesi, salt turizm sektöründe mi?

Eğitimde de öyleyiz.

Benim çocuğum, onca kursa gidip, özel dersler alıp hazırlanacak.

Milyon rakibi arasında, öne geçme yarışına girecek.

Onun giremediği, hatta hayal bile edemediği bölüme yabancı uyruklu öğrenci

yabancı kontenjanından hop yerleşecek.

Bu nasıl bir handikaptır?

Ne yaman çelişkidir!