15 Temmuz akşamı Türkiye’de olağan üstü bir durumun olduğunu anlamaya başladığım an aklıma gelen ilk şey Hayatın Sesi Televizyonunu açmam gerektiği oldu. Kanallarda dönen onlarca bilgi kirliliğinin içerisinde en doğru haberi alacağım sayılı adreslerden birinin bu olduğunu düşünmüştüm. Hayatın Sesi Televizyonunu açtığımda ise karşıma çıkan görüntü beni hiç şaşırtmadı. Televizyonun yayını kesilmiş, ekran karartılmıştı.  O saatlerde benim gibi yüzbinlerce insanın en doğru haberi almak adına Hayatın Sesi kanalını açtığına emindim. Çünkü o milyonerlerin değil milyonların televizyonuydu. 

Hayatın Sesi Televizyonu 2007 yılının Aralık ayında yayın hayatına başladı. ‘’Onca görüntü ve gürültünün içinde emeğiyle yaşayanların hayatına bir şey katmak, onları ekrana taşımak, onların mücadelesine omuz vermek için yola çıktı.’’ Dediğini de yaptı. Nerede bir işçi eylemi, emekçinin gündemi, halkın derdi, insanın isyanı var ise kameralarını oraya çevirdi.

Hayatın Sesi Televizyonu yayın hayatına başladığında kibirden ve kıskançlıktan uzak, aklı emekten, yüreği aydınlık bir gelecekten yana olan herkes böyle bir kanalın kurulmuş olmasından büyük mutluluk duydu. 2007 yılından buyana yayıncılık hayatlarında cesur oldular. Korkmadılar. Yalan söylemediler. Aldatmadılar. Duyulmayanların sesi oldular. Asıl kapatılma sebebi budur. 

Hayatın Sesi Televizyonu kapatılmıştı ama yol arkadaşı Evrensel Gazetesi hemen yardımına yetişti. Doğan boşluğu daha güçlü doldurmaya çalıştı.  Zaten Evrensel Gazetesi 25 yıldır emekçilerin, haklın yardımına koşuyor, onların sesi oluyor ve medyada ki bu büyük boşluğu dolduruyordu. 

25 yıldır aralıksız yayınlanan Evrensel gazetesi basın yayın hayatıyla ilişkisi olan herkese çok şey öğretti.  ‘’Böylede yayıncılık yapılıyormuş’’ dedirtti.  ‘’İktidar yalakalığı yapılmadan da ayakta duruluyormuş’’ dedirtti. Büyük sermaye gruplarının desteği alınmadan da yola devam edildiğini gösterdi. 
Türkiye de tekelleşen ve sermaye gruplarının inisiyatifinde yaşayan bir basın var. Büyük paralar aktarıyorlar. Sonra yandaşlaşan ve iktidarın gücüne biat eden ‘’Alo Fatih’’ gazeteciliği ayyuka çıkmış durumda. Tekelleşmeye karşı muhalif bir yayın politikasıyla bağımsız yayın yapan ve güçlüden değil haklıdan yana haber yazan gazeteler ise hapis yada para cezalarıyla, baskıyla, zorbayla,  susturulmaya çalışılıyor. Bu saldırıdan en büyük payı Evrensel gazetesi aldı. Gerek maddi cezalarla, gerekse açılan davalarla gazete susturulmaya çalışıldı. Ama başaramadılar, olmadı. 
Yirmi dört yayın yılını geride bırakan Evrensel Gazetesi 25. Yılını Gebze de bir dayanışma gecesiyle kutluyor. 12 Kasım Salı günü saat 18.00 da Osman Hamdi Bey Kültür Merkezinde gerçekleşecek etkinlikte Evrensel Gazetesinin tarihinden notlar paylaşılacak ve Abdal Haluk Tolga İlhan’da türküleriyle sahne alacak. 

Bunu tüm Gebzeli işçilere ve emekçilere duyurmak istiyorum. Her direnişinizde, hak alma mücadelenizde, grevinizde sesinizi daha fazla kişiye ulaştıran,  sizlere sahip çıkan bu kıymetli gazeteye şimdi de sizin sahip çıkmanız gerekiyor.  Çünkü bu zamana kadar toplumun birçok kesimiyle dayanışma içinde olan Evrensel gazetesinin dayanışmaya ihtiyacı var. 

Haziran direnişinden sonra halkımızın büyük kesimi ‘’yandaş’’ basına öfke duymuştu. O çürüme karşısında haklıydılar.  Ama ‘’yandaş’’ basına sadece kızmak, öfkelenmek yetmez aynı zamanda ‘’Yoldaş’’ basına sahip çıkmak onu sahiplenmek gerekir. Sahiplenmek gerekir ki Evrensel gazetesi nice nice yıllar yaşaya bilsin. Görüşmek dileğiyle…