Psikanaliz biliminin kurucusu Sigmund Freud şöyle demiş:

‘‘Garip değil mi? Ulaşamayacağın kadar yüksekte sandığın kişiler, aslında eğilemeyeceğin kadar alçaktadır...’’

Gerçekten öyle.

Hani bazıları vardır, makam ve statüsü veya maddi olanaklarından ötürü kendisini çok önemli ve değerli olarak görür.

Her şeyi bilirler ve size sürekli tepeden bakarlar.

Ukala ve kibir abidesi gibidirler.

Bu özellikler kimi siyaset yapanlarda birde parayı sonradan bir şekilde bulanlarda mevcuttur.

Gazeteci olarak bizimde kimi zaman bu çapsız ve sonradan görmelere denk geldiğimiz olmuştur.

Böyle bir anımda var.

Seneler önceydi, ekonomik durumu oldukça iyi olan birisiyle sohbet ederken, ‘’İnan ki benim şu hayatta isteyipte yapamayacağım hiçbir şey yok. Aklına artık ne gelirse. En pahalı restoranda yemek terim, en lüks beldelerde tatilleri yaparım, son model 3 tane aracım var ve İstanbul’un en lüks semtinde rezidansta yaşıyorum. Geçenlerde uçakla Paris’e gittim akşam yemeğine sabah ise Londra’da kahvaltıdaydım. Mesela sizin sektörde basıyorum parayı istediğim haberi yaptırıyorum. Sen hariç tabi…’’dedi.

Adam atmıyordu gerçekten bu dediklerini aynen yaşıyor ve yapıyordu!

Çünkü bilinen birisiydi!

Bu kişi tamda yukarıda sözünü ettiğimiz gibi, maddi gücü nedeniyle kendisini her bir şeyi yapacak kudretli birisi olarak görüyordu.

Ne var ki çok geçmeden iflas bayrağını çekti yani erişilmez olarak görülen zirveden aşağıya tıngır mıngır yuvarlandı!

Uzunca zamandır görmüyorum, ne durumda olduğunu da bilmiyorum.

Para, makam, koltuk, şan, şöhret belki sizi bir süreliğine itibarlı ve saygın gibi gösterebilir.

Kimileri gücün hatırına önünüzde el pençe divan durabilir.

Olmadıkları yalakalıkları, kişiliksizler sergileyebilir.

Ne var ki insanlara tepeden bakmak, ukalalık, malınız ve servetinizle övünmeniz hadsizliğiniz aynı zamanda sizin sonunuzda hazırlar.

Mühim olan dürüst ve ahlaklı yaşamaktır.

Nedeni şu ki, bu iki şeyi satın alacak hiçbir para birimi yoktur.

Namuslu ve erdemli insanlar yaşarken olduğu gibi öldükten sonrada saygıyla anımsanırlar.

Ne oldum delisi olup malına, mülküne tapanlar ise yaşarken de, öldükten sonra iyi bir şekilde hafızalarda yer tutmaz.

Yine Sigmund Freud demiş ki:

‘’Herkes zirvede olmayı hedefler ama hiç kimse bilmez ki zirve; Yükselişin sonu, inişin başlangıcıdır…’’

Çıktığın zirvenin bir çıkışı birde inişi olduğunu asla unutma!