Öyle bir gündem yoğunluğu var ki, “izler birbirine karışmış” durumda.

Böyle günlerde çok konuşmak yerine insanları dinlemek daha doğru olur.

Ancak, bulunduğum köşeyi sahipsiz bırakmak gibi bir niyetim yok.

Nereden ve nasıl başlamalı!

Yeni dönem herkes için başlangıçtır.

Bir de bakıyorum esas konuşması gerekenler sus pus olmuş.

Ülke gündemi bir kaç “yiğide” kalmış.

Aslında durum hep böyleydi biz gerçekleri  anlatmaya çalıştık.

Gelişmiş 20 ülkenin Antalya toplantısı epeyce tartışılacağa benziyor.

Bu tür toplantılara çok fazla anlam yüklemek doğru değil.

Eğer ortada bir çözüm yoksa yaşadığımız coğrafya bildiğiniz gibi yola devam edecek.

Hep gelişmiş ülkeler veya gelişmeye yakın ülkeler toplanıyor.

Peki bu Dünya’nın yoksulları nerede...!

Neden kimse bu fakir fukara gariban ülkeleri hesaba katmaz.

Yoksa onların sorunları yok mu?

Olur ya, onların da söyleyecek bir kaç sözü vardır heralde.

Galiba, bu işin de orta yolunu birileri buldu.

Yolsullar gelmese zenginler klübunün değerli saygın iki üyesi okkalı sözler söyleyerek içimizi rahatlattı!

Ağızlarına sağlık...

Kapitalizm çok kötü menen  bir şey olduğunu Ali Koç herkesin huzurunda söyledi.

Daha ne yapsın Koç gibi delikanlı...!

Sarı sendikaları gönderip emek, sosyalizm, sınıf gibi sözlere mi ortalığa bıraksın...!

Eğer sosyalizm gelecekse onu da işadamları getirmeye talip olmuş oldu.

En önemli eleştiriyi devlet büyüklerimiz yaptı.

Nasıl mı; Patronların kulaklarını bir güzel çekti, “biraz daha az kazanın” dedi.

Garip, guraba, fakir fukarayı düşünün...

Bir de üstüne üstlük hepsine güzel bir fırça attı.

Bakın bundan sonra herşey daha güzel olacak mı!

Yanlış anlaşılmasın ben böyle bir söz etmedim, sadece medyada söylenenleri size aktarmakta aracı oldum.

Gelelim bizim uslu, ağır başlı muhalif siyasilerimize;

Çiçeği burnunda yeni vekillerimiz yemin işlemini tamamladı.

Artık bundan sonra verilen sözlerin takibini yapmak yine bize düştü...

Bu işler hep böyledir.

Kazananlar işin saltanatını sürer...

Kaybedenler de neden kaybettiklerine kılıf bulmak için zamanla yarışır.

Eninde sonunda bir kaç günah keçisi bulunur işler tatlıya bağlanır.

Sevgili Aziz Nesin yaşamış olsaydı ne güzel mizahlar çıkartırdı!

Ne yapalım acı çeken toprakların insanları daha çok fikir ve mizah üretmek zorunda.

Tabi ki, büyüklerimiz müsade ederse...!