Batı ile Asya’yı daha doğrusu Orta Doğu’yu birbirinden ayıran en belirgin farklılık vatan sevgisidir!

Batıda ister devlet adamı olsun, ister yurttaş olsun veya ordu komutanı olsun vatan sevgisinden söz etmez.

Çünkü onlarda hiç kimse birbirinden kuşku duymaz.

Elbette onlarında politikacıları toplumu etkilemek için vatan sevgisi üzerine nutuk çeker!

Halkı coşturmak ve inandırıcı olmak için tüm yöntemlere başvurur.

Fakat hiç kimse en aşırı sağından en aşırı soluna kadar “ vatan sevgisinden” bahsetmez.

Böyle bir deyim birinci dünya savaşında ölmüş ikinci dünya savaşında yeniden hortlamış.

Yaşanan olumsuz gelişmeler sonucunda tüm taraflar arasında bu konu gündemden düşürülmüş.

Oysa batıdaki vatan kavramı kışkırtıcı, ötekileştirici, aşağılayıcı ve ayrıştırıcı değildir.

Daha iyi yaşam koşulları sunan uygarlığa önem verir her türlü gelişmeye açıktır.

Kimlik ve etnik köken üzerinden toplumu ayrıtırmaz.

Kimin nerede viski içtiği hiç kimseyi ilgilendirmez.

Asya ve Ortadoğu’da ise “vatan sevgisi” sözlerinden geçilmez.

Ancak iş icraata dökülünce durum çok farklı olur.

Örneğin; 13 yılda dört dörtlük bir Ortadoğu ülkesine dönüşmeyi başaran bir ülke olduk.

İnanılmaz derecede vatan sevgisi oluştu.!

Kimi parseller, kimi satar, kimi döver, işine gelmeyince yakar ve yıkar...

O güzelim yeşil alanları betonlaştırır, çölleştirir buna rağmen herkes istisnasız vatan severdir...!

Bizim coğrafyamız da vatan kadın gibidir...

Kimi çok sevdiği için döver!

Kimisi yüceltir, hatta mülkiyeti için aralarında dövüşür kan dökmekten çekinmez.

Sanırsınız ki her karışını kanla sulamış olmakla övündüğü toprakları ömür boyu koruyacaktır.

Bir karış toprağı olmayan bile toprak ağası gibi büyük laflar eder...

Bilen de bilir ki en verimli topraklar en kabarık banka hesapları onlara aittir!

Yaşadığımız coğrafyayı o kadar çok severiz ki ormanları yakar, havasını suyunu zehirler, kanla suladığı her karış en verimli toprakları elaleme satar en güzel kıyılarını talana ve yağmaya açar.

Bütün bunlar yetmez gibi savaşta elde ettiği kaynaklarını barışta peşkeş çekmeyi marifet sayar.

Özetle bir vatanın nasıl sevildiği halinden bellidir.

İşte yine çalışor savaş tam tamları...

Yine vatan sevgisi zirveye doğru çıkıyor.

Oysa inanç bilgi eğitimi değildir.

Cehalet yok eder, vatanı mahveder...!

Vatan sevgisi ile vatan seviciliğini bir anlayabilsek pek çok sorunumuzu çözmüş oluruz.