Bundan tam 27 yıl önce halk önderi, Alevi piri ve ozanı Pir Sultan Abdal'ı anmak için Sivas'ta yapılmak etkinlikler kana bulanmıştı.

Sivas'a giden gençler, kadınlar, çocuklar, yazarlar, sanatçılar ve semah dönenlerin olduğu topluluk içinden 33 kişi, kentin orta yerindeki MADIMAK Oteli'nde tekbirler eşliğinde, son derece planlı ve organize bir çalışma sonucu bütün devlet güçlerinin gözü önünde yakılarak katledildi.

Bu katliam, ülke tarihindeki en önemli kara lekelerden biridir.

Tarihte, Kerbela'dan beri en acımasız kıyımlardan biri olan Madımak Katliamı, insanım diyen e insan olma onurunu taşıyan herkesin içine dinmeyecek bir acı ve hiç kapanmayacak bir yara bırakmıştır.

İnsanlarımızı diri diri yakan El Kaide, El Bu ara, Hizbullah ve IŞİD uzantısı katiller yakalanamamış, ancak bu katillerin en etkili olanlarından Cafer Erçakmak öldüğünde evinin Emniyet Müdürlüğü'ne ikiyüz metre mesafede olduğu tespit edilmiştir. 

Ne tesadüf değil mi ?

Namus sözleri verilmesine rağmen devlet tarafından bulun(a)mayan bu katiller, ne yazık ki 'zamanaşımı' kararıtla ceza almaktan kurtuldu.

Madımak ve diğer katliamları Unutmadık, unutmayacağız.

Çünkü;

Zamanaşımına uğrayan bir tek MADIMAK Katliamı yok. Maraş ve Çorum katliamları da var. Bu yüzden, söz konusu katliamlara ilave edilebilecek 1 Mayıs, Ankara Garı, Roboski ve benzer katliamlar da var. Hepsinin dosyaları yeniden açılmalı ve failleri ortaya çıkartılmalıdır.

Gerçekten lâik, demokratik bir hukuk devletine sahip, evrensel insan hak ve özgürlükleri güvence altına alınmış bireylerin hicbir kaygı duymadan yaşadığı ülke olmak istiyorsak, bu katliamlar mutlaka aydınlatılmalıdır.

Herkes bilmelidir ki;

Sokaklar ve meydanlar katliamcı çetelerin değil, hak mücadelesi veren onurlu yurttaşlarındır.