ulu bir çınarsam eğer
köklerim girmişse toprağınıza
köklerimi kesme.
bırak yeşereyim toprağınızda
utanacağın an gelir...

ulu bir çınarsam eğer
ağaç delen kuşları yuva yapmışsa gövdeme
gövdemi kesme...
bırak yaşasın kuşlar kucağımda
sığınacağın an gelir...

ulu bir çınarsam eğer
takmışsam umutlarımı saçlarıma
umutlarımı kesme...
bırak umutlansın çocuklar
umutlanacağın an gelir...

ulu bir çınarsam eğer
yıldırımlar düşmüşse başıma
başta başa ikiye ayrılmışsam
merhemini kesme...

bırak kavgada öleyim
son demde sevdalar
sevdalar yaşayacağın an gelir...

ulu bir çınarsam eğer
uyumamış gözlerle bakıyorsam sana
acılarım düşüyorsa geceye
gözlerim açıksa
şiirlerim susmuşsa
ve ben yoksam
ölmüşsem...
bir avuç toprağını 
benden kesme...

Bir İsmail Çankaya klasiği...