Tutuklanmışım...Ne senin haberin var, ne de benim.

Gülleri kendime ''ŞAH'' yaptım. Demetlerle sana sunmak isterdim ya...

Elimde ne gül kaldı ne de demet...

Elim dedim ya...Dikenler dolar ellerime. Bir diken de sana derim ya...

Kanarsın. Dilin kekeremsi sözcüklerle sevişir. Ve ben kanarım...

Durduğu yerde dursun dikenlerim.

Çok yeller esti başımda, ama kavak yellerini tanıyamadım.

Gecelerime Ay sun'duğum zamanlarda,

gecelerimin kıymetini bilemedim. Lanet olsun...

Bulamaç suratlı kadınlar kandırdı beni...Zamanın memelerine

dayadım dişlerimi. Şarab-ı aşk yerine kan tükürdüm aynadaki

adamın suratına...

Tutuklanmışım...Ve ben buradayım. Sorgusuz sualsiz ve sen habersiz...

Tutuklanmışım...

Gül küskünü gözlerine çakırdikeni batsın demiyorum ama, özgürlüğüme

kavuştuğum günleri göresin derim...

Bu son GÜL avuçlarıma düşen.

Bahçesine yabani otlar bulaşmış.

Ben düşsem de gecelerine...

Tutuklanmışım...Ne senin haberin var, ne de son  GÜL'ün...

BİR İSMAİL ÇANKAYA KLASİĞİ