9 günlük uzun bayram tatili sorası yaşam olağana, rutinine yavaş, yavaş dönmeye başladı.

Sosyal medyada tatil yöresi, deniz, kum, bacak paylaşımları giderek seyrelmeye başladı.

Birkaç gün önce şezlonga yayılmış vaziyette 32 dişini gösterip elinde kadeh ile fotoğraf paylaşımı yapanlar ortadan kayboldu.

Türkiye gibi ekonomisi bozuk ve dengesiz ülkelerde tatili en konforlu şekilde parası olan kaymak tabaka olarak tanımlanan bir avuç imtiyazlı kesim yapıyor.

Geriye kalan önemli ekseriyet ise kredi veya kredi kartıyla, borç harç içinde, ‘’Dünyaya bir kez geldik, yaparım ben bu tatili…’’ şeklinde ileriyi fazlaca hesaplamadan tatile gidiyor.

Ne var ki tatil boyunca aklı hep kredi kartında ve harcanan önemli tutardaki paranın nasıl geri ödeneceğinde.

Siz bakmayın sosyal medyada şen şakrak tatil görseli paylaşımlarına.

Anlık ve istem dışı mutluluk görüntüsünün ardında ifade ettiğim gibi tatil için kredi kartı veya çekilen kredinin nasıl ödeneceği kaygısı yatmakta.

1 haftalık tatil sonrası bütün yıl boyunca bankalara katmerli olarak ödenecek tutar kâbus gibi yakanıza yapışıyor.

Hani bir söz var ya, ‘’Tatlı tatlı yemenin acı acı çıkarması olur’’, tamda böyle bir şey yaşanıyor.

Gelir dağılımındaki adaletsizlik ve uçurum Türkiye’de küçük bir azınlığı daha zengin yaparken büyük kesimi ise daha da yoksullaştırıyor.

Emekli maaşına yapılacak gülünç zam, asgari ücretin yıl sonuna kadar 17 bin TL’de kalacak olması, dar gelirli ve yoksul halk kesimlerine vergi yükünün bindirilmesi sefaleti anlatmaya yeter hatta artar bile.

Tabi tüm bunların ana nedeni vatandaşın adeta yaşadığı kötü yaşama karşın sürekli sessiz kalmasıdır.

Demokrasi ve hukuk içinde kalıp bireyden başlayarak toplumun geniş kesimlerinin yaşanan ekonomik krize karşı ses yükseltmediği sürece bu düzen aynen hatta dahada azgınlaşarak sürüp gider.

Köle gibi çalışıp yılda bir kere dahi ailecek tatil yüzü görülmeyen bir ülke de huzur, barış, mutluluk, gelir dağılımında adalet olmaz.

Tabi birde tatile gidemeyen çok önemli kesim var, onlarda çalışmaya devam ettiler.

Veya evlerinde, mahallerinde bayram tatilini alışılagelmiş biçimde yavan şekilde geçirdiler.

Sonuç olarak, konforlu tatile gidenler, borçla tatil yapanlar ve hiç tatil yüzü görmeyenler var.

Tatil yüzü görmeyen on milyonların, karın tokluğuna yaşayanların olduğu bu ülkede huzur, mutluluk zor!