İşim var ya...

Bu sabah yine dünyaya merhaba dedim ya...

Yaşıyorum ya...Sevinmeli miyim?

Öyle zor günler yaşıyoruz ki; işimizin zorluklarından, ücret yetersizliğinden bile şikayet edemez duruma geldik...Biraz sesimiz çıksa, sesimizi duyanlar "İşin var.'' diyerek sesimizi kısıyorlar...

İşim var...Anladım! İşi olmayanlara, işini kaybedenlere üzüleyim... Olur...

Ben işveren değilim ki; işi olmayana iş vereyim.Devleti yöneten değilim ki; ekonomik krizler çıkartayım.Vallahi benim suçum yoktur hakim bey.Kemal Abi ölmüş hakim bey .Vallahi eceli gelmiş,

ben öldürmedim hakim bey...Kemal Abi bana yumurtayı boyayıp sattırmayı öğretti...Allah razı olsun köşeyi döndüm hakim bey...

Sayın hakimim ben Kemal Abi'nin öldüğüne çok üzüldüm...Sen de üzüldün mü hakimim?

Ben bu ülkenin okullarında okumuş, 40 yıldır eğitim işiyle uğraşan

eğitim emekçisiyım.

O hal var diye konuşmayacak mıyız? Konuşacağız ... Konuşmanın bedeli neyse ne... Ödeyeceğiz..

Aydınların sesini kısmayın! Bırakınız konuşanlar konuşsun...Düşüncelerini söylesinler.İnanın dünya yıkılmaz, dünya daha güzel olur...

Aydınların konuşmasından korkmuyor, ürkmüyorsanız,yağlı ballı 

dönen tekerlekleriniz yoksa niçin korkuyorsunuz?

Korkularımız sonradan doğacak pişmanlıklarımızın ebesi olmamalı...

seni yargılarım

unuttuğum zamanlarda bile...

hesabını yaparım kavgaların...

kaç mevsim kar yağdı omuzlarıma

her gün kaç kez vurulurum sırtımdan

bilmem...

bir sevdaysa hesap bin yılın çocuğuyum ben...

ya kavgaların namusu

Onu da

sen düşün...