Kristal-İş sendikasının örgütlü olduğu İzocam firmasında toplu iş sözleşmesi görüşmelerinde anlaşma sağlanamaması üzerine Kocaeli Dilovası ve Mersin Tarsus fabrikalarında grev başlamıştı.

Türkiye de yalıtım sektörünün önemli üreticilerinden olan İzocam fabrikasının önünde greve başlayan işçilerin iki belirgin talebi vardı. Zamların enflasyon oranına göre belirlenmesi ve sendikalaşma döneminde işten atılan arkadaşlarının işe geri alınmasıydı.

İzocam’ın Dilovası’ndaki tesisinde 70 kadrolu, 60 taşeron işçi çalışırken, Tarsus’taki tesiste 155 kadrolu işçi çalışıyordu.

Hava soğuktu fabrikanın önünde çadırlar kuruldu. Bir gelenekti bu davullar vuruldu. Ve matem değil bir şenlikti halaylara duruldu. Sırtlarında mavi yelekleriyle, yanlarında eşleri, dostları ve bebekleriyle ve sloganlarında insanca yaşam istekleriyle işçiler, toplu sözleşme taleplerinin kabul edilmesini istiyordu. Ki zaten toplu iş sözleşmesi için çoğunluk 2014 yılında sağlanmış fakat şirket yönetiminin itirazı üzerine 4 yıl sonra bu hakkı kullanmaya hak kazanılmıştı.

Basına yaptıkları açıklamada işçiler ağır iş kolunda çalıştıklarını, 135 desibele kadar çıkan ses nedeniyle duyma yetilerini kaybettiklerini, yoğun sıcağa ve radyasyona maruz kaldıklarını belirterek verdikleri emeğin karşılık bulmasını istiyordu.

Grevin destekçileri de oldu. Ziyarete gelen her topluluğun ortak kaygıları ve çağrıları emeğe saldırıların gittikçe artması, sendikal örgütlenmenin önemi, ekmek mücadelesinin zorluğu, sendikal direniş sırasında sınıf dayanışmasının ne kadar önemli olduğuydu.

Grevin 11. Gününe geldiğinde anlaşma sağlandı. İşçiler kucaklaşıp birbirlerine sarıldı. Ve alkışlar eşliğinde üretime kaldıkları yerden yeniden başlandı.  Anlaşmaya göre ücretlere ilk altı ay 200, ikinci altı ay 150 lira zam yapıldı. 2018 yılı için 2 ikramiye verilmesi kararlaştırılarak, 2019 yılı için 4 ikramiye hakkı kazanıldı. İşçilere geçmişe dönük ise 7 bin lira ödeme yapıldı.  2019’un şubat ayında 17, 2020’nin ocak ayında ise 25 taşeron işçinin kadroya alınması kararlaştırıldı. Sosyal haklara ise yüzde 60 oranında zam yapıldı.

Fakat ne yazık ki sendikalaşma sürecinde işten atılan 3 işçi geri alınmadı. 3 işçiye kıdem ve ihbar tazminatları ve ek olarak 18 aylık ücret ödeneğinin yapılacağı açıklandı.

Sendika ve toplu sözleşme hakkı bir kere kazanıldı mı asla geri verilmeyecek kadar değerlidir.  Geri çekilmelerle değil, günü kurtaran yaklaşımlarla değil, daima ileri adımlarla yürünmelidir. Çünkü iş yerinde sendikal örgütlenme ve toplu sözleşme hakkı bir kere yere düştü mü, kalkıp doğrulması, kendine gelip yolu yeniden adımlaması oldukça zordur.  Bu yüzden Kristal-İş’te örgütlenen ve grevi başarıyla ilerleten işçileri tebrik ediyor onların sendikalaşma sürecinde işten atılan fakat ne yazık ki işe geri alınmayan yol arkadaşlarını unutmayarak,  hem maddi hem manevi dayanışma içinde olacaklarını umut ediyorum.