Babam sabah namazını kılıp,baş ucuma gelir,yanaklarımdan öper ve babacan sesiyle''Oğlum İMECE başladı geç kaldık.''diyerek beni uykumdan uyandırırdı...

Tarhana çorbası içilir,biz de köyümüzün kadınları,erkekleri gibi,bayram havası içinde ,elimizde kazma ,kürek,çapa.orak yürür iş yapılacak alana gelirdik...

Dedem Hasan Çavuş yaman adamdı...Yüz iki sene azraili kovalamış sonunda 83/Mart/18'de teslim olmuş...Ben o adamın torunuyum...

Balkan Harbin'de esir düşmüş,Çanakkale'de gazi olmuş...Kurtuluş Savaşı'nda her cephede savaşmış,Mustafa Kemal'in askeri olma şerefine erişmiş Hasan Çavuştu O...

Çocuk yaştaydık yapılanları oyun sanırdık...Gülerdik...Türkü söylerdik,zeybek oynardık iş aralığında...

Zaman zaman Dedem anlatırdı Miili Mücadele'yi...Hem ağlar hem anlatırdı vatanın kolay kazanılmadığını...Hatta kurşun yaralarını,kesik kulağını onurla gösterirdi...Ben böyle büyüdüm...Emperyalizme karşı verilen kavganın öyküsüyle büyüdüm ben....

Ama siz Sayın Hanımefendi buna saygı duymadınız...Cahilliğinize veriyorum...92 Yıllık enkaz sözünüzü...Lütfen bilmeden konuşmayın...Size yakışmıyor...Mustafa Kemal'e bu kadar karşı olmanız gerekmiyor...

Benim öğrencilerim sizi örnek almamalı...Halbuki ne kadar çok isterdim kızlarımın sizi örnek almalarını...Ne yazık ki;sınıfta kaldınız .Notunuz ''0''dır...

Ben böyle anlarda Nazım'ın Anadolu Destanı ve Necip Fazıl 'ın Sakarya şiirini okurum...

Ve bir kez daha kadir kıymet bilmeyenlere selam yollarım...

hiç beklemeyin beni

hangi şafakta kapınızı çalacağım belli olmaz...

onurlu sesler içinde

''Dağ başını duman almış.''marşını söylerken yeter ki;sen orada ol...