Türkiye bir yandan kanlı terör saldırılarıyla sarsılırken, diğer yandan da otoriterleşmenin zirve yaptığı, gazeteci, siyasetçi, hukukçu, sendikacı demeden tüm muhaliflere gözdağı verilmek isteniyor.

Ak Parti ile MHP’nin uzlaşmasıyla meclise sunulan “başkanlık teklifi” ise bu şartlar altında neredeyse hiç konuşulmuyor, tartışılamıyor.

Kamusal alandaki bütün tartışmalar terör ve şiddetle zehirlenmiş durumda.

İnsan haklarında geriye gidişte önemli köşe taşları döşendi.

Bu şartlar altında ülkemizin demokratikleşmesi için çok sayıda neden sıralanabilir.

Bunların en önemli olanları Türkiye’de değişik din ve inanç, etnik guruplarının olmasıdır.

Çoğunluk suni inanca ait olmasıyla birlikte diğer inanç ve etnik grupları Aleviler, Kürtler, Ermeniler, Sürraniler, Rumlar, Yahudiler de bu ülkede yaşamaktadır.

Tabi ki, en önemli olan laiklik ilkesi bütün bu inanç ve etnik guruplarının ve inancı olmayanların tek güvencesi durumundadır.

Bugün Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde Cumhurbaşkanlığı adıyla düzenlenen anayasa değişikliği görüşülmeye başlayacak.

AKP’nin 316 milletvekilinin daha metni görmeden imzaladığı teklif insan haklarıyla alay edercesine 10 Aralık Dünya İnsan Hakları Günü meclis başkanlığına verildi.

Yapılan eleştirilere verilen yanıt hiç de inandırıcı olmadı!

Bir yasanın düşünsel temelinin niteliği genel gerekçesinde gizlidir.

Tüm bu uyarılara rağmen demokratik parlementer sistem denetim yetkisini tek kişiye devretmek istiyor.

Oysa demokrasi kurumlarla var olur ve yaşar!

Demokratik kurumların başında halkın iradesini tam olarak yansıtan yasama organı (Meclis); yasamanın ve yargının denetlediği bir yürütme (Hükümet); bağımsız ve tarafsız yargı gelir.

Bu ana kurumların tamamı  başta düşünce ve ifade özgürlüğü olmak üzere temel hak ve özgürlükleri koruma altına almalıdır.

Özerk üniversite ve bilim kurumları; özgür basın; sendika ve meslek örgütleri; ekonomiye ilişkin bağımsız düzenleme ve denetleme ile kurumsal alt yapı tamamlayıcıdır.

Ayrıca devletin devamlılığı da kurumlarla; kurumların birikimleri ile sağlanır.

Bütün bunları bir kenara atarak tek kişi de toplanan yetkilerin belirsizliğini hep birlikte konuşmalıyız ve tartışa bilmeliyiz.

Sağduyulu hareket edilirse böyle bir tablo ortaya çıkmaz.