Kuşlar gibi uçmayı, balıklar gibi yüzmeyi öğrendik. Ancak çok basit bir şeyi unuttuk. Kardeşçe yaşamayı... demiş: Martin Luther King.

İnsanlık tarihinde en acı olaylar belkide ırkçılık yüzünden ortaya çıkmıştır. Özellikle Amerikan’ın keşfi sonrası Afrika’daki siyahileri köle edilip Amerika’ya, Avrupa’ya götürüldü. Büyük dramlar, büyük trajediler yaşandı. Sırf derilerinin rengi siyah diye bu insanlara zulümler edildi, kötü davranıldı. Çünkü o güya "üstün" beyaz ırkın karşısında hayvandan farkları yoktu. Birde medeni değillerdi onların gözünde, çünkü kendileri gibi paraya tapınmak yerine birbirlerine yardım edip, doğaya saygılı davranıyorlardı.

Sözde "Medeni" batı ülkelerinde kölelik 19.yüzyılda kalkmış. Ama sözde kalkmış. Günümüzde de modern kölelik var. Göçmenler çok az para karşılığı karın tokluğuna denilecek kadar az para karşılığı uzun saatler çalıştırılıyor. Maalesef bizim ülkemizde de bu böyle.

Siyahiler yıllardır ülkemizde yaşayan, kendi halinde, işinde gücünde, sessiz sakin mahcup, kimseye zararı dokunmamış ekmeğinin peşinde bir millet.

Birçoğunu caddelerde saat, cüzdan, kemer satarken görürüz. Çoğu Afrika ülkelerinden fakirlikten kaçıp farklı ülkede daha iyi bir yaşam ümidi ile okumaya yada çalışmaya gelmişler. Âmâ gelin görkünki asla hak ettikleri değeri hiçbir ülkede görememişler. Tam tersi maalesef her zaman hor görülen dalga geçinilen halen köle olarak görünülen bir millet, onlar bunu ten rengine bağlıyor.

Mülteciler arasında bana göre en mahcup en efendi en vukuatsız millet onlardır. Hiç haberlerde veya gazetelerde birine taciz etmiş, birini yaralamış veya öldürmüş, hırsızlık yapmış gibi haberler hiç duymadimda görmedim de eğer varsada çok nadirdir ülkemizdeki diğer mültecilerle kıyaslarsak. Vatandaşlık verilecekse onlara verilmeli bence.

Çocuklar ırk ve din ayrımı bilmezler, insan ayrımı yapmazlar, ölçüleri sevgidir. Nefreti ırkçılığı vesaire büyüklerden öğrenirler. Keşke güzel olan iyi olan öğretilse sadece, belki o zaman dünya daha güzel olurdu...

2005 yılında Afrikalı siyahi bir çocuğun bu şiiri "Dünyanın en iyi şiiri" seçilmiş:

Doğduğumda siyahtım,

Büyürken siyahtım,

Güneşe çıktığımda siyahtım,

Korkunca siyahtım,

Hastayken siyahtım,

Öldüğümde hala siyahım!

Ve sen beyaz çocuk;

Doğduğunda pembesin,

Büyürken beyazsın,

Güneşe çıktığında kırmızı,

Üşüdüğünde mor,

Korktuğunda sarı,

Hastayken yeşil,

Öldüğünde de grisin.

Sen şimdi bana halâ "Renkli" mi diyorsun?

Peygamber efendimizin dediği gibi;

Beyazın siyaha, Siyahın beyaza üstünlüğü yoktur.

Gökkuşağıda tüm renkleriyle güzel. Biz insanlarda öyle.

Irkçılığın olmadığı kardeşçe yaşadığımız bir dünya olması dileği ile hoşça kalın