"Aptal olmanın en kısa yolu merak etmeyi bırakmaktır..."

Gerçekten çok sevdiğim sözdür.

Sosyal medya hesaplarımda sabitlenmiş gönderi olarak bulunmaktadır.

Birileri görüp anlam çıkarsın istedim.

Meraklı olmayan birisinin gerçi hayata dair söyleyeceği tek kelime yoktur.

Çünkü beyinlerini çalıştırmazlar.

Onlar iradelerini başkalarına ipotek ettirmiştir.

Ne var ki aptallar tarih boyunca sürekli birileri adına her daim kullanışlı aparat ola gelmiştir.

Başkalarının çıkarlarına sorgusuz sualsiz kesintisiz gönüllü şekilde basamak olurlar.

Temel özellikleri ise aynıdır.

Konuşmaz, fikrini açıklamaz, rengini belli etmez, güçlü kim ise onun yanında yer alır.

Rüzgâra göre şekil değiştirir.

Çıkarları adına onurunu ayaklar altına almaktan asla imtina etmez.

Çevrenize bakın bunlardan bol miktarda göreceksiniz.

Tabi sorgulamayan bir toplumsal yapı oluşturmak ise gücü elinde olanların siyaset mühendisliğinin sonucudur.

Demokrasiden ve özgürlüklerden arındırılmış ülkelerde bu hep aynıdır.

Periyodik olarak zaman içinde bireyden başlayarak toplumun genelinde ‘biat’ virüsü enjekte edildi.

Geldiğimiz noktada kendi düşüncesini ifade etmekten aciz bir kitle oluşturuldu.

Hâlihazırda yaşam pahalılığı, işsizlik, yokluk gibi sorunların temelinde işte bu sorgulamayan toplumsal yapının katkısı ve belirleyiciliği var.

Peki, çözüm ne?

Sürekli okumak, bilgilenmek, aydınlanmak.

Sorgulamak, araştırmak.

Beyni tam kapasite çalıştırmak.

Hiçbir şeye biat etmemek.

Sosyal medya ve iletişim araçlarıyla yaygın olarak sürdürülen yanlış ve yönlendirici algı operasyonlarına kanmamak.

Dirençli olmak.

Kişisel değil sosyal çıkarlar adına ortaklaşa hareket etmek.

Bireysel ve toplumsal, yasal ve demokratik haklarımızı savunmak, korumak.

Sürünün parçası olmamak!

Bunları başardığımız zaman ülkemiz bugün gıpta ile baktığımız batının demokrasi ve hukuk normlarına kavuşmuş olacağız.

Aksi halde yokluk ve yoksulluğu herkes en derin şekilde yaşamayı sürdürecek.

Tabi küçük bir azınlık mutlu, mesut yaşayacak.

Demokrasi çıtası Angola, Arabistan seviyesinde kalmaya devam edecek.

Adalet ve hukuk evrensel, çağdaş hukuk normlarının fersah, fersah gerisine düşecek.

İfade özgürlüğü giderek hayal olacak.

Cumhuriyet ve kazanımlarına dair ne varsa geçerliliğini kaybedecek.

Sonuç olarak, kötüye dair ne varsa yok etmek için demokrasiye, Cumhuriyete, barış ve kardeşliğe, adalet ve hukuka sonuna kadar sahip çıkmalıyız.

Tüm bunlar için ise çokça okumalıyız, aydınlanmalıyız.

Daha güzel bir geleceği düşünerek, sorgulayarak kurabiliriz.