Anneleri anlatmaya sözler yetersiz kalır.

“Cennet analarımızın ayakları altında” demiş peygamberimiz.
Evladın bile karşılık beklerken, seni hayatta karşılıksız koşulsuz seven, düşünen tek kişi annedir.
 

Kaç yaşında olursan ol, evlenmiş ol, torun torba sahibi ol annen seni hep küçük çocuğu gibi görür.

Tabi her anne için aynısını söyleyemeyeceğim. ‘Herkes doğurur ama herkes anne olamaz’ derler. Çok doğru...

Doğurup çöpe atan mı dersin evde bebeğini yalnız bırakıp tatile giden mi dersin...Yani

kısacası anlık keyifleri için o günahsız yavruları ölüme terk edenler. Anne olmayı bırak, onlar insan bile olamaz...

İnsan vücudu en fazla 45 del (birim) acıya dayanabilir. Ancak kadınlar doğum yaparken 57 del kadar acı çeker. Düşünsenize aynı anda 20 kemiğin kırılması ile aynı acı. Ama yavrumuzu kucağımıza alınca bizde onun gibi yeniden doğmuş gibi hissederiz. Tarif edilemeyecek kadar muhteşem ve eşsiz bir duygu, onu kucağına ilk aldığın ve kokladığın an.

Ve o aynı anda 20 kemiğin kırılmış olduğu hissini veren acıyı unutuyoruz, yoksa kimse bir çocuktan fazla doğuramazdı.
 

Bir kadın anne olduktan sonra her şey bir yana evladı bir yana oluyor. Yemeyip yediren, giymeyip giydirendir anne. Çocuğun uyurken nefes alışverişini kontrol eden, uykusunda özleyen, izleyen, koklayan, bakmalara doyamayandır anne.
Ben bu yaşıma geldim benim annem halen kendinden çok bizi düşünür, varını yoğunu bize harcar, fedakardır anne....

Her anne kızına şu cümleyi kurmuştur küçükken: Anne olunca anlarsın.
 

O zamanlar ne demek istediğini anlamamış olsam da, şu an o kadar iyi anlıyorum ki. Anne olunca anlıyorsun, çocuğun hatada yapsa onu her zaman affedebileceğini, kıyamadığını, koşulsuz sevdiğini...

O hastalandığında gözünü kırpmadan başucunda bekleyip, yeter ki iyileşsin de yine ortalığı dağıtsın yaramazlık yapsın diye dualar ettiğimiz. Yeter ki o iyileşsin de biz onun yerine hastalanalım dediğimiz...

Kızların doğasında var anaçlık. Bir abla bile kardeşini anne şefkati ile koruyup kolluyor. Bir kız çocuğuna küçükken, büyüdüğünde ne olacaksın diye sorulduğunda; ‘Anne olacağım’ derdi birçoğu .Bende onlardan biriydim:)Tüm içtenliğimle söyleyebilirim ki, ben bu dünyada en çok anne olmayı sevdim♡

Derler ki: Anne olmazsa eğer, baba enişte olurmuş...

Ama baba olmazsa eğer anne her şey olabiliyor. Evi geçindiren oluyor, aşçı oluyor terzi oluyor, tamirci oluyor, ressam oluyor....Çocuğu için her şey oluyor. Tıpkı benim annem gibi♡ 
Bence sadece yılda bir gün değil her gün anneler günü, çünkü annelerin hakkı ödenmez...

Anneler günümüz kutlu olsun.

Anne olmak isteyen herkes anne olması dileği ile....