Siyaset kazanı kaynadıkça kırılmalar kaçınılmaz olur.

Ak Parti seçmeninin kızgınlığı geçmedi.

Önceki gün sohbet ettiğim, Tayyip Erdoğan sevdalısı olduğunu söyleyen bir partili bu seçimlerde AKP yerel yönetim adaylarına oy vermeyeceğini söyledi.

Kendisi gibi çok sayıda kişinin SP’ye oy vereceğini ima etti.

Sadece oy vermemekle kalmayacağını, aynı zamanda insanların Saadet Partisi’ne oy vermesi için girişimde bulunacağına vurgu yaptı.

Ben de kendilerine hem Tayyip Erdoğan’ı çok sevdiğinizi,  hem de Ak Parti’ye oy vermeyeceğini söylemen çelişkili değil mi diye sordum.

Verilen cevap hayli şaşırtıcı oldu.

“Eğer biz bunu yapmasak o zaman Ak Parti’ye kötülük yapmış oluruz” dedi.

Meğer oy vermemekteki amaç, Ak Parti’nin Kocaeli örgütlerini cezalandırmaya yönelikmiş.

30 Mart yerel seçimlerinde Ak Parti’nin Kocaeli’de oylarının düşürülmesi için çalışan bazı partililer aynı zamanda şunu söylüyor:

“Bu seçimlerde oylar düşecek, teşkilatların halktan kopuk olduğu bu şekilde ispatlanmış olacak,”

Bu başarısızlığın faturası başta il ve ilçe teşkilatlarına, daha sonra belediye başkan adaylarına çıkarılacağı görüntüsü hakim.

Durum böyle olur mu, olmaz mı şimdiden kestirmek mümkün değil.

Önümüzde seçimlere bir ay gibi bir süre var.           

Bu zaman içerisinde neler yaşanır kestirmek mümkün değil.

Her gün yeni bir gelişme ile karşılaşıyoruz.

TÜBİTAK’ta yaşanan gelişmeler, Sanayi Bakanı Fikri Işık’ın yapmış olduğu açıklamalar oldukça önemli.

Kriptolu telefonların dinlenmesi, güvenliğin hangi noktaya geldiğini ortaya koymaktadır.

Siyasi iktidara güven her geçen gün azalıyor.

Ak Partili seçmenlerde bile parti yönetimlerine karşı büyük bir güvensizlik var.

Tekrar güven tazelemenin yolu, siyasetin demokratikleşmesi ile mümkündür.

Artık eskisi gibi her yapılan yanlışı seçmen kabullenmiyor.

Yolsuzluk söylemleri, üstü kapatılan soruşturmalar kuşkuyla karşılanıyor.