Dostoyevski okuduğu şiir nedeniyleRus Çarı tarafından hapse mahkum edilir. Hapishanedeki bir köpekle dost olur ve onunla mahkumların arsındaki ilişkileri gözlemler. 

Aslında bir nevi insan ilişkileri üzerine deney yapar.

Gözlemleri sonucu, insanları tanıdığını sanırken ne kadar yanıldığını anlar ve onları ‘kara halk’ olarak tanımlar. 

Onu bu düşünceye sevk eden de yine insanların davranışlarıdır.

Mahkumlar her geçtiğinde köpeği tekmeler. 

Köpek ise yanına bir mahkum yaklaştığında eğilir ve tepki vermez. Bunun gören Dostoyevski, köpeğe yaklaşır ve onun başını okşar. 

Köpek sanılanın aksine ona şaşkınlıkla bakar. 

Acı acı havlayarak yanından hızla uzaklaşır.

Önüne gelen mahkûmun tekmelediği köpek, o günden sonra nerede Dostoyevski’yi görse ondan kaçar ve ona bir daha asla yaklaşmaz.

Dostoyevski’nin köpekle olan hikayesi, sevgisizlik üzerine yapılan efsanevi bir deneydir. 

Çünkü, ruhu köleleştirilmiş olan köpek sevgiye muhtaçtır. 

Tıpkı insanlar gibi.

Sürekli haksızlığa uğramış ve kötü muamele görmüş insanlar, aslında sevgiye açtırlar. 

Bu insanlar, iyi bir davranışla karşılaştıklarında nasıl tepki vereceklerini bilemezler. 

Böylesi kişilerin gözünde onları aşağılamak, onlara sunulmuş bir nimettir. Eşit ve iyi davranış, onların gözünde değersizdir.

Size kim nasıl davranıyorsa siz o'sunuz. 

İyi hissetmiyorsanız başkalarını değil kendinizi değiştirin.    

Kıssadan hisse:

Bugün ülke ahvalinde, şikayet,isyan ettiğiniz her koşul ve durumdan toplu olarak , bireyler sorumludur.

Bireyler de toplu-m-u oluşturduğuna göre...

İdrakınız daim olsun...