Söylenmesi gereken çok şey söylendi.

“Yeter” çağrısı her saldırının ardından defalarca yapıldı!

Söz bitti ama ölümler bitmedi.

Ancak bugün bir başka tehlikeyle karşı karşıyayız.

Sokaklarımızda masum insanlara yönelik saldırılar birliğimize, beraberliğimize yönelmiş durumda.

Bu intikam söylemlerinin içinde adım adım etnik bir çatışmaya doğru sürükleniyoruz.

Her saldırı etnik karşıtlığı körüklüyor.

Bu tehlikeli tuzağa ne olur düşmeyelim!

Her saldırı ülkemizi emperyalist merkezlerin tezgahında gelişen Ortadoğu’nun etnik ve mesepsel çatışma dalgasına daha fazla sürüklüyor.

Bu saldırı etnik ayrışmayı derinleştiren, kardeşliğimizi hedef alan bir hain saldırıdır.

Siyasal iktidar başta olmak üzere herkes sorumlu davranmalı.

Etnik ve mesepsel kışkırtmalar konusunda birbirimize sıkı sıkıya kenetlenmeliyiz.

Büyük acılar içinde bırakılan ülkemizin geleceğine, kardeşliğimize, bir arada yaşama irademize sıkı sıkıya tutunmanın tam zamanıdır!

Bu zor günleri aşmanın tek çıkış yolu birlik ve beraberlikten geçiyor.

İki haftadır üst üstte yapılan kalleş saldırılar ulusça hepimizi sarstı.

Lanet olsun, teröre, şiddete, insanı insan olmaktan çıkaran gencecik bedenlere uzanan ellere ...!

Beşiktaş ardından Kayseri derken acı üstüne acı...

Üzüntüden, endişeden nereye sürüklendiğimizi görememekten yorulduk.

Hepimiz aynı gemideyiz  ve gemi kayalıklara çarpmadan mutlaka bir çıkış yolu bulmalıyız.

Siyaset ile ilgilenen, ilgilenmeyen herkes derin üzüntü içerisinde.

Sahi biz ne zaman bu hale geldik?

Masum insanlara yönelen terörü “ama”sız lanetliyorum ve kınıyorum.

Neden buradayız ve bu sarmaldan nasıl çıkacağımızı hepbirlikte konuşmalıyız.

Ortak akıl, makul bir yol bulmalıyız.

Bu yüzden konuşan Türkiye’ye ihtiyacımız var.

Böyle bir hadiseden sonra yetkili ve sorumlu kişileri suçlama kolaycılığından uzak durmalıyız.

Ancak nerede yanlış yapıldığını sorgulamak hepimizin görev ve sorumluluğudur.

O bombalar bizim yüreğimizde patlıyor.

Ülkemizin, çocuklarımızın, torunlarımızın geleceğinde...!

Onun için kör karanlıkta açmayalım paslı gözlerimizi.

Halklar birbirleriyle kucaklaşacak elbet bir gün...!

Cumhuriyet’i tarihe gömmek isteyen emperyal güçlerin istedikleri olmayacak.

Buna izin vermeyeceğiz.

Anadolu coğrafyasında yüzyıllardır yanyana yaşayanlar kör teröre teslim olmayacak ve olmayacağız!

Tüm renkler zenginliğimiz olarak kardeş kardeşe birbirimize tutunarak çıkacağız bu karanlıktan.

Yeter ki, birbirimizi sevelim birbirimize kenetlenelim.

Başka da çıkış yolumuz yok...!

Can Yücel’in dediği gibi “kör karanlıkta açmayalım paslı gözlerimizi”

Kandan ve ölümlerden beslenenlere karşı yaşamı savunmaya devam edeceğiz...!

Gelelim günün sözüne; “şahadet şerbeti diye bir içecek var, zenginler pek tercih etmese de gariban sofralarının vazgeçilmezi oldu son zamanlar”da.