Geçmişimizle var olur, geçmişimizle anılırız.

Geçmişimizdir bizi var eden, bizi biz yapan.

Toplumlar, ülkeler, kıtalar içinde durum aynıdır.

…

Tarih geçmişle yazılır…

Tarih geçmişi anlatılır...

…

Kafa yorduğum şey; geçmişin ışığında geleceğe yol almak yerine hep geçmişte kalmak, geçmişi yaşamak; geçmişi geleceğin yerine koyup, geleceksiz yaşamak.

Geçmişle avunmak…

Geleceği ıskalamak…

…

Toplum olarak; geleceği geçmişle örüyor; geri kalmışlığımızı geçmişle örtmeye çalışıyor, hep kahramanlık masalları anlatıyor; günü ve geleceği yakalamak yerine geçmişle var olmaya çalışıyoruz.

Hep abartı…

Hep övgü…

Hep kahramanlık…

…

Dünya hızla dönmektedir.

Dünya hızla dönerken geçmişte kalanları, geleceğe hazır olmayanları yok etmektedir.

…

İşi tadında bırakmalı.

Hani; “yeter artık! Geçmiş geçmişte kaldı artık!” denir ya!

İşte öyle.

…

Geleceğe yapılabilecek en büyük haksızlık, geçmişte kalmak...

Geleceği kafadan suçlu ilan etmek, günah keçisi saymak…

…

Geleceğe bakmak gerek…

Sevgiyi, saygıyı, dostluğu, paylaşımı, üretimi, medeniyeti gelecekte aramak…

Geleceğin daha güzel olacağı umudu içinde olmak…

Geleceğe sahip çıkmak…

Gelecekte yaşamak…

Geçmişte kalmadan!