Yıllar önce, tam on altı yıl önce buraya mecburen geldik.
İlk geldiğimde burada yaşanılmaz diye düşünmüştüm.
Ne yolu vardı doğru düzgün, ne suyu, ne doğalgazı.
Kocaeli iline bağlı, küçük bir ilçeydi işte.
Gelir gelmez ilk sorduğum soru, burada tiyatro olup olmadığıydı.
'Yok' dediler.
Sinema var mı peki?
'Var ama aileler için değil.' diye cevaplamışlardı.
Aileler için olmayan sinemanın nasıl olduğunu anlamam epey zor olmuştu.
Eski çarşıdaki esnaflardan bir genç, aydınlatmıştı beni bu konuda.
'Aydemir Akbaş'ın eski filmleri işte anla abla.' diyerek oldukça açıklayıcı bir ifadeyle.
Tiyatro yoktu...  Ailelerin (yani kadınların ve çocukların)  gidebileceği sinema yoktu.
Son bir umutla, kütüphaneyi sormuştum.
Vardı, hele şükür...
O zamanlar kütüphane, Eskihisar'da  Osman Hamdi bey Müzesi'nin yanındaki binadaydı.
2000 yılında orada görev yapan memur arkadaşlara selam olsun, az çekmediler kahrımı.
Tam iki yıl boyunca, oturduğum evin güneşliklerini açmadan sadece kitap okudum.
İki yaşına yeni girmiş kızımla, gün aşırı kütüphaneye gidiyordum.
Hatırı sayılır kalınlıkta kitap alıyor, bir gün sonra geri götürüyordum.
Memur arkadaş dayanamadı sanırım küçük çocukla gidip gelmeme,
taşıyabildiğim kadar kitabı almamı istedi.
Deniz kıyısındaki o kütüphane, cennetim oldu.
Gebze'ye kitapların sayesinde alıştım diyebilirim.
Sonra yıllar geçti, sanatın yapıldığı bir yer ararken, Bilkar'la tanıştım.
Bir öğretmen arkadaşımın vasıtasıyla.
Güzel insanlar tanıdım burada, daha bir bağlandım Gebze'ye.
Eş zamanlı olarak , İsmail Kadı ile de  tanışmam nasip oldu.
Sağ olsun köşe ayırdı bana, burada yazmaya başladım.
Meral Erdoğan, gibi bir güzel dost daha eklendi ajandama.
Derken Osman Hamdi Bey Sahnesi'de açıldı.
Belediye Tiyatrosu'ndaki dostlarla güzel anları paylaştık.
Aradan, dile kolay on altı yıl geçmiş.
Güzel şeyler oldu bu süre zarfında.
27 Ocak Çarşamba akşamı, Kocaeli Belediyesi Kültür Sanat ve Sosyal Hizmetler Başkanlığı
bir toplantı düzenledi.
Gebze'deki  birçok yerel yazar, şair, ozan ve tiyatro oyuncusuna yönelik yapılan davetin amacı,
yerel sanatçıların sorunlarını belirlemekti.
Kültür ve Sosyal İşler Daire Başkanı Ali Yeşildal, Osman Hamdi Bey Kültür Merkezi Müdürü
Ufuk Eser ve ekibiyle birlikte,
'Sizlerin taleplerinizi, sorunlarınızı saptayıp destek  olmak için bu daveti düzenledik' diyerek
amaçlarını belirtti.
Eksiklikler ve talepler  paydasında, ulaşılacak sonuçlar doğrultusunda hareket edeceklerini
söyledi.
Kocaeli Büyükşehir Belediyesi'nin bu yaklaşımı, benim gibi diğer arkadaşları da ziyadesiyle memnun etmiştir 
eminim.
On altı yıl önce geldiğim yerde, bugün bu gelişmeleri yaşamak çok sevindirici ve hatta 
umut verici bir gelişme.
Çok büyük bir umutla bekliyorum ki, Gebze'de sanat yönünde, güzel şeyler olacak.
Her yönden azımsanamayacak bir gelişme kaydeden Gebze, neden bir sanat merkezi
olmasın?
Böyle güzel baktıktan ve yaklaştıktan sonra elbette olur.
Sanat Platformu oluşturulup, birlik-bütünlük içinde yol alınırsa en güzeli gerçekleşir hem de.
Yeter ki yürekler bu yönde birleşsin...
Umutla, u-mutlu kalın.