Yine konumuz aynı, maalesef...

Eleştirileri sevmiyorlarmış, eleştirdiklerimizin muhatapları.

İki gözümün çiçekleri!

"Yazma" diyorlar, "sana bir faydası yok, değişen bir şey de yok" imiş.

Kendim için bir fayda gözetsem, dedikleri doğrudur.

Şahsi menfaatlerimi önceliğim yapamıyorum bir türlü.

Bugünkü düzene bakıp, yapamadığım için hayıflanmıyor değilim.

Ancak ruhta, karakterde olmayınca olmuyor.

Keşke olabilseydi...

Eleştiri kelimesinin ne olduğunu, geçen haftaki yazımda detaylı olarak ifade ettim.

Gayesinin ne olduğunu gayet net ifade ettim.

Yahu karşı taraf değilim, düşman hiç değilim.

Ne zorum ne kinim ne takıntım var kimseye.

'Haksız çokluk olunca, haklı suçlu olurmuş' demişler.

İşte o çoklukta olmayı beceremiyorum.

Sadece hepimiz birimiz anlayışındayım.

İstiyorum ki , hakkıyla yapılsın her şey...

Adil bir düzen olsun.

Liyakatsizlik olmasın.

Kamu kuruluşları, makam sahibinin çiftliğine dönmesin.

Bunların sebeplerinin kaynağı ne ise ve mecburi sistem buysa açıklansın, oturup çözüm arayalım.

Taşın altına koyulacaksa eller, hep beraber koyalım.

Bu taraftan göremiyoruzdur belki.

Perspektifimiz yetersizdir!

Aynı belde de yaşıyoruz.

Birlik olunursa, il de oluruz, ülke de.

Hep bana 'hedonistik adaptasyonundan' sıyrılalım istiyorum.

Herkes hak ettiğince alsın...

Çok mu zor?

Arkadan iş çevirmeden, hak yemeden, hakkaniyetle davranarak olmuyor mu?

Neden bu yalakalık, yalancılık, iki yüzlülük, adaletsizlikler?...

Ne, partizanız!

Ne, kimseye husumetimiz var!

Diğerlerine haksızlık olur diye takım bile tutmam.

Ne, bazılarının dediğince reklâm alamamışlığımız var!

Ne, kitaplarımızı satın alsınlar diye yalakalık yaptığımız!

Ne koltuklarında gözümüz!

Derdim birlik, eşitlik, beraberlik...

Amacım hep birlikte daha iyi, güzel bir gelecek için aynı yolda, yan yana yürümek.

Bir gün de buraya naatlar düzelim istiyorum.

Gururlanmak ve mütevazilikten feyz almak.

Amma velakin gelin görün ki olmuyor bir türlü.

Neden?

'Sittin senelerdir böyle bu düzen' diyen adam sendecilik ile olmuyor işte huzur, barış, güzele dair ne varsa...

Gerçi bizde de var kusur.

Ziyaret edip , hâllerini dinlemedik.

Kendimizi tanıtmadık, tanımadık.

Amacımızı belirtmedik.

Ben daha çok alayım, hatta en çoğunu alayım.

'Benden olan da nasiplensin' egoistliği kötüye dair ne varsa çağırıyor.

Sultan Süleymanlara, Karunlara kalmamış dünya.

Barış çubuğu uzatıyorum size, gelin yoldaş olalım.

İnsanlığa hizmet eden insan olalım.

Çok mu zor?

U-mutlu kalın, hep öyle kalın efendim...