Küçük bir Karınca her sabah erkenden işine gelir ve neşe içinde çalışmaya başlardı.

Çok çalışır, çok üretir ve bunları keyif içinde yapardı.

Patronu aslan, karıncanın başında yöneticisi olmadan, kendiliğinden bu kadar hevesle çalışmasına çok şaşırırdı.

Bir gün karlılığı ve verimliliği arttırmak için aklına parlak bir fikir geldi.

Eğer karınca, başında başarılı bir yöneticisi olursa kim bilir neler yapardı...

Bunun üzerine, çok başarılı ve ünlü Hamam böceğini işe aldı.

Hamamböceği işe öncelikle bir saat olarak başladı.

Böylece karıncanın çalıştığı saatleri tam olarak ölçebilecekti. İş saatlerinde gevşekliğe müsaade etmeyecekti.

Şimdi de raporları düzenleyecek bir sekretere de ihtiyacı olacaktı.

Örümceği işe aldı.

Aslan, gelişmelerden memnundu. Hatta ondan kâr ölçen renkli grafikler ve raporlar hazırlamasını istedi.

Hamamböceği , bu raporları üretebilmek için yeni bir bilgisayara ve donanıma ihtiyaç duydu.

Artık artan ekipmanlar için de bir bilgi işlem departmanı oluşturmanın zamanı gelmişti. Bunun için sineği işe aldı.

Bir zamanlar mutlu, üretken ve rahat olan karınca bu yeni toplantı düzeninden ve evrak işlerinden yılmıştı.

Zamanın büyük bir kısmını, sorulan soruları cevaplamak ve evrak işleri yapmakla geçiyordu.

Aslan bu yoğunluktan memnundu. Ve Ağustos böceğini işe aldı.

Ağustos böceğinin ilk işi ofisi rahat edebileceği mobilyalarla döşemek oldu.

Karıncanın çalıştığı yer giderek mutsuz bir mekâna dönüştü.

Bunu fark eden aslan, baykuşu sorunu çözmesi için işe aldı.

Baykuş 3 ay inceledi ve ciltlerce rapor yazdı.

Sonuç; " departmanda aşırı istihdam vardı".

Aslan raporu inceledikten sonra kararını verdi.

Ve elbette ilk olarak, negatif tavırlarıyla dikkat çeken, mutsuz ve çalışma isteğini kaybetmiş olan karıncayı işten çıkardı.

Tanıdık geldi mi sevgili okur?

Yahut bir şeyleri yakın hissettiniz mi?

Yorumu size bırakıyorum.

U-mutlu günler ihtimaliyle kalın hep...