Özel dershanelerin kapatılma girişimlerine tepki  gündemin ilk sıralarında yerini koruyor.

Bu icraattan en fazla etkilenecek olan cemaate yakınlığı ile bilinen dershanelerdir. 

Eğitim, bir ülkenin geleceğidir.

Siyasete heba edilmesi, topluma yapılabilecek en büyük kötülüktür.

Hele bu etkilerin dini içerikte olması, sorunun vehametini arttıran sebeptir.

Her iki taraf da ne yapmak istediklerini zaman yitirmeden açıklayarak, kamuoyunda sağlıklı tartışmaya zemin sağlamalı.

Dershaneler Türkiye’de önemli bir sektör haline geldi.

Bunun temel nedeni; eğitimdeki yaratılan boşluktur.

Bu alanda 150 binin üzerinde insan istihdam edilmekte.

Siz boşluk yaratırsanız, birileri bu boşluğu doldurur.

Sadece Kocaeli’nde vekil öğretmen sayısı 1.200 civarında olduğunu geçtiğimiz hafta Vali Topaca’dan öğrenmiş olduk.

Bu rakam Türkiye genel ortalaması 50 bin ile 70 bin civarında.

Devletin eğitime bakışı bu!..

Her yıl vekil öğretmen sayısı artıyor.

Sadece bina yapmakla eğitim kalitesi yükselmiyor.

Okullardaki boşluk, dershaneler yoluyla kapatılıyor.

Eğitim hiçbir dönem bu  kadar yaz-boz tahtası haline gelmedi.

Göründüğü gibi dershane konusunda, taraflar tüm güçleriyle şiddetlenen bir kavgaya tutuşmuş durumdalar.

Toplumun tüm kesimlerini ilgilendiren, ülkenin geleceğine yön verecek önemli bir konuda tek başına “ben bilirim” yaklaşımıyla karar vermek, insanları ayrıştırmaktan başka bir şey değildir.

Devlet, kaliteli eğitimin alt yapısını oluşturursa, o zaman dershaneye ihtiyaç kalmaz.

Bilimsel eğitimden hızla uzaklaşan eğitim politikası velileri dershane sisteminin bir parçası haline getirdi.

Yasaklama ile sonuç alınmaz!..

Dershanelerin yasaklanması halinde merdiven altı sistem devreye girer.

İnsanların evlerinde, çocuklarına özel ders vermesini engelleyemezsiniz.

Öyle ise bu işin tek çıkış yolu eğitimin kalitesini arttırarak, vekil öğretmen yerine kalıcı, kadrolu öğretmen atamaktır.

Bu yolla eğitimdeki fırsat eşitsizliğini ortadan kaldırmaktır.

Diyanet üzerinden Milli Eğitim Bakanlığı’na her yıl binlerce öğretmen yatay geçiş yapmakta.

Bu durum, eğitim sistemini en fazla örseleyen konuların başında yer almaktadır.

Hiç kimse bu konuları nedense tartışmıyor.

Her şey eğitim üzerinden elde edilecek büyük karlara endekslenmiş durumda.

Dünya ile yarışacak, kaliteli eğitim alan insan yetiştirmek amaçlanmıyor.

Eğer, öyle olmuş olsaydı bugün eğitimdeki aksayan yönler tartışılmış olurdu.