Ekonomi iyi mi gidiyor, kötü mü gidiyor sorusu herkesin gündeminde.

Tabi kişiye göre bu durum değişir.

Kimi insanlar durumdan oldukça memnun!

Bazı kesimler ise fazlasıyla şikayetçi olduğu söylenebilir.

Bunun nedeni herkesin kesesi ayrı olmasıdır.

Türkiye şantiye alanına döndü!

Bölünmüş yollar, köprüler, tüneller gün geçmiyor toplu açılış törenleri olmasın.

Geçtiğimiz hafta yerli otomobilin ilk açıklama duyurusu yapıldı.

2019’da prototip çıkacak, 2021’de de ilk otomobil piyasada olacak.

Anlaşılan Başbakan Yardımcısı Fikri Işık’ın otomobil projesi bir kenara atıldı.

İstanbul’a üçüncü havaalanı tam sürat devam ediyor.

Osmangazi Köprüsü’nün ardından şimdi de Çanakkale Köprüsü ile İstanbul Balıkesir’e bağlanacak.

Kanal İstanbul projesinin eli kulağında.

Trakya ikiye bölünecek.

Deniz taşımacığılı Marmara’dan yeni kanalla Karadeniz’e çıkacak.

Buna benzer çok sayıda projeden söz edilebilir.

Bu gözle baktığınızda Türkiye iyi yolda, insanın içi açılıyor.

Buna karşılık geriye dönüp rakamlara bakarsanız içiniz kararıyor.

İnsan “bu gidiş iyiye alamet değil” demeden edemiyor.

Tüketici fiyat artışları başka deyimle enflasyon %11.9, buna %12 diyebiliriz.

Üretim maliyeti enflasyonu ise %17.3 olmuş.

Dolar 3.85, Euro 4.48, Altın ise 155 ile 160 arasında inişli çıkışlı hat izliyor.

Faizler ise %13’lerde.

Hergün törenler yapılıyor, tesisler açılıyor.

Buna karşılık işsizlik %12’lerde, genç nüfusta ise 15 ile 25 yaş gurubu arasında işsizlik oranı %21,5 - %22 arası bir seyir izliyor.

Benzin 5,50 TL olmuş, motorin 4,92 TL’de,

durum böyle olunca iğneden ipliğe herşeye zam kaçınılmaz durumda.

Sadece vergilerde artış olmadı, harç ve cezalarda da %15’e yakın zam geldi.

Hükümetin önemli bir bakanı “zamları biz yapmıyoruz, otomatik olarak oluyor” diyerek işin içinden çıkıverdi.

Bizim kuşak 70’li yılların Milli Eğitim Bakanı Ali Nail Erdem’in “okullar olmasa Maarif Bakanlığı ne güzel olurdu” söylemini hatırlar.

Sanırım ülkenin geldiği nokta daha açık ve net olarak bu rakamlarla anlaşılmakta.