6 Şubat gecesi ülkemiz çok ağır bir felaketle baş etmeye çalışırken halkımız bu felaket karşısında büyük bir özveri ve dayanışmayla insanlıktan ümidin kesilmeyeceğini, tek güvenebileceğimiz şeyin emeğin birliği ve halkın beraberliği olduğunu gösterdi.

İşte o ümidin taşıyıcılarındandı İsmet Yanık.

Kocaeli’nin Körfez İlçesi Güney Mahallesinde yaşıyordu. Evliydi ve 3 çocuğu vardı. Eşinin ve çocuklarının yüreklerini yüreğine katıp deprem bölgesindeki insanlara el uzatmaya koştu.

Depremin hemen ardından mahallede yaşayan komşuları ile bir dayanışma kampanyası organize ederek yardımlar topladı. Toplanan yardımları yine kendine ait minibüse yükledi ve Hatay’a doğru yola çıktı.

Uykusuzdu, yorgundu, üzgündü. Yollar kapalı, yollar bozuk, yollar kalabalıktı. Hiçbir engel onu yıldıramadı. Götürdükleri birer emanetti ve mutlaka ihtiyaç sahiplerine teslim edilmeliydi.

Uzun saatler süren zorlu yolculuktan sonra yardımları Hatay’a getirdi. Yetkililere teslim etti. Yol boyu yaşadıkları zordu, acıydı ama yardımları ulaştıra bildiği için mutluydu.

Dönüş yolunda biraz dinlenmek istedi. Yorgun gözleri usulca kapandı. Bedeni sonsuz bir rüyaya daldı.

Kendisini arayan ve uzun süre haber alamayan Yanık'ın ailesi AFAD'ı arayarak durumu anlatıp yardım istedi.

AFAD ekipleri yapılan araştırma sonucu Yanık'ın park halindeki aracını buldu. Yanına gidip camlara vurdu. Ancak içerden herhangi bir tepki gelmeyince, ekipler kapıları müdahale ederek açtı. Yapılan kontrol sonrası 38 yaşında olan İsmet Yanık'ın hayatını kaybettiği belirlendi.

Yanık’ın, aracında uyurken üşümemek için kaloriferi açtığı ve karbonmomoksit zehirlenmesi sonucu hayatını kaybettiği öğrenildi.

Üzüntü, yorgunluk, çaresizlik ve ölüm. 6 Şubat gecesi Kahramanmaraş merkezli gerçekleşen ve 11 ilimizi derinden etileyken deprem, insanlığın yüreğinde onulmaz yaralar açarken İsmail Yanık gibi milyonlarca kişi, depremde insanlar ölse de, insanlığın ölmeyeceğini bizlere öğretti.

Dilerim deprem üzerine büyük sözler söyleyen kent yöneticileri, İsmail Yanık’ın ismini bir insanlık öğretisi olarak çocuk parklarına verir ve kıymetli ailesinin acıları biraz olsun silinir.

İsmail Yanık’ın değerli hatırası önünde saygıyla eğiliyor, onun bu kıymetli hikâyesini uzun yıllar unutturmamayı kendime borç biliyorum.