Şiirle ilgilenen herkesin yazdığı yada okuduğu şiirlere dair beklentisi vardır. Bu yazardan yazara, okurdan okura değişiklik gösterir. Bana göre ise şiir korkunun ve çaresizliğin salgın bir hastalık gibi yayıldığı ülkemizde okura umut ve cesaret verebilmelidir.

Serdar Topaloğlu’nun yeni yayınlanan kitabının ismini gördüğümde bunu düşündüm. ‘’Çok Uzak Görünse De’’ bana, yaşadığımız tüm zorluklar karşısında sabırlı ve güçlü olmamız gerektiğini hissettirdi. Çünkü varmak istediğimiz ‘’Güneşli güzel günler’’ ‘’Çok uzak görünse de’’ yürüdüğümüz toprak, çamur, yokuş bu yolda umudumuzu ve cesaretimizi kaybetmeden devam etmemiz gerekiyordu çıktığımız yolculuğa. ‘’Çok uzak görünse de’’ sabırla yürümeliydik bir gün mutlaka ulaşacağımız aydınlık yarınlara. Kitabın ismi bile doğruluk, samimiyet ve bir umudu barındırıyordu kapak üzerinde.

1997'de Samsunda doğdu Serdar Topaloğlu. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Yönetimi Bölümü'nde okuyor. Nüsgü Edebiyat Dergisi'nin öykü ve metin editörlügünü üstlendi ilk, şimdi Babylon Şiir Kenti'nde yazı işleri sorumlusu olarak görev almaya devam ediyor. Şiirleri; Lirik, Edebiyat Nöbeti, Sin Edebiyat, Tmolos, Kulaç Şiir, Babylon Şiir Kenti, vd. dergilerde ve fanzinlerde yayımlandı. Ve ilk kitabı ‘’Çok Uzak Görünse De’’ klaros yayınları etiketiyle geçtiğimiz aylarda raflarda ki yerini aldı.

Şair kitapta ki ilk şiirine Metin Altıok’u anarak başlıyor. Şairin sustuğu yerden kendi devam ettiriyor aslında. Ozanın sonsuzluğunu anlatıyor. ‘’Şairin sustuğu yerden! Yırtılıyor bir şiir / kâğıtların da canları var / ve onlarda yanıyorlar.’’

Kitabının sayfalarını karıştırıyorum. Sobayla ısınan gece kondukları görüyorum şiirinde, halkın kavgasına karışmayanlar var. Yarım kalan bir devrimin çocuklarını görüyorum şiirinde, yorgunluklarını suratlarına asan işçiler var. Yalnızlık var dizelerinde, yoksul gözyaşları var. Sırtımızda taşıdığımız kederler var. Sadece bunlar mı? Hayır. Aşk var dizlerinde, özlem var. İnsana dair düşünceleri var. Gözlerine bakıp Yannis Ritos şiirleri okumak istediği bir kadın var. Oddysseus’un evine kadar eşlik eden Ahmet Erhan var.

Şair şiirinde kendine dair ipuçları da veriyor bizlere ‘’ Ömrümün miladıdır: Homeros ve şiir / bundandır alfabelere duyduğum saygı / ve harflere hürmet edişim.’’ Bir başka şiirinde ‘’Gözlerim Anadolu’da devrim / Sevdalarım Kuvâ-yi Milliye’’ diyor. Bir başka şiirinde ise ‘’Sevda denilen şeyi öğrendiğimden beri / görmek için pencereye ihtiyacım yok’’ diye sesleniyor.

Serdar’ın şiirinde dikkatimi çeken özellik, bireysel duygularıyla toplumsal konular arasında kurduğu bağ. Bireyden yola çıkıp hayata dokunmaya çalışıyor. Yani şiirlerinde bizi yalnızca kendi iç dünyasına hapsetmiyor. ‘’Ufuk alabildiğine kızıla boyanmış / zihnimde hırçın yumruğu 68'in / hasretini hiçliğime kattığımdan beri / İstanbul'un altında unutulmuş bir sarnıçtır ellerim’’

Ve bir çağrıyla bitiriyor şiir kitabını ’Çok uzak görünse de’’ ‘’Kedere küs, obana dön, kendine gül’’