Burnun yine havalarda dolanıyorsun.Küçükleri ben yarattım,büyükleri bana bırakıyorsun...

Bu bir çelişki...Olsun be güzelim...Çelişkiler yaşamın gerçeği...Sen de öyle...

Şimdi dağlar dumansız...Ebemgümeci tadında türkülere gebedir sevdalar...

Boz dağın eteklerinde yörük çadırları...Ve itleri şişman,keçileri süt dolu memeleriyle çalım satar ayaklarında kara sular dolaşan çobanlara...

Çakır çayı hınzırlığını bırakmış,ölü akar Acıpayam ovasına...Sazan balıkları kim vurduya gitse de sofralardan uzaklarda,bizim Feti'nin akşamcıları dert etmezler buna...

Dolmuşçu Veli iyi saz çalar,iyi içerdi siroz olana kadar...Palabıyık Ahmet'in de karnı şişmiş Veli'nin karnı gibi...Hay Allah benim bunlarda bir suçum yok...Suç kim vurduya giden sazan balıklarında...

''Yine de yeşillendi

Acıpayam yolları

Göz göz oldu yol eyler

Cemal'imin kanları''

(Şinasi Uslu)

Yeşillenmiş Acıpayam yollarında Cemal'i vurmuşlar...Vallahi bilmiyorum Cemal'i kim vurmuş?Şinasi Uslu'ya sorun...O söyler bu türküyü...Bir de Talip Amca ...''Talip Özkan ölmüştür.''

Avukat Muzaffer Ersoy ömrünü Cemal'in yolunda harcamış...Karşısında üç maymun:Görmedim...Bilmedim...Duymadım...

Cemal'in oğlu Ali siyasal okur.Kaymakam olur,vali olur,iktidar partisinden bakan olur...

Cemal'in Karısı Türkü'nün umudu oğlu Ali'dedir...Oğlu bulacaktır kocasının katilini...

Duyumlara göre Cemal'in karısı Türkü oğluna hakkını helal etmeden ölür...

Oğlu Ali okurken dövüşmeyi,kaymakam olunca susmayı,vali olunca unutmayı öğrenir...

Zaman vurdum duymazlığını serpiştirir Acıpayam yollarına...Hepimiz bu yoldan gelir geçeriz Cemal'in kanlarına basa basa...

Eğer bir gün yolunuz Acıpayam'a düşerse Cemal'e bir merhaba demeden geçmeyin...Ve Cemal'in kanlarına basmayın...