ölümün avucunda sarhoş uyandığım

sabahın kahve fincanında gördüm

düşsel yaşamın cennetini...

köprü möprü yok,

tomurcuk memeli bakireler de...

emeksiz yaşam da yok...

hatta alın teri olmadan ekmek.

inanın;bakireler daha özgür

emek kutsal bayrak gibi

alın teri yaşamın panzehiri...

sevdalar anlamlı

kavgalar haklı

ve zafere ulaşmış...

silahlar karanfillerle sarmaş dolaş...

inanın; çocuklar ölmüyor açlıktan...

sömürgenler kovulmuş kendi cehennemlerine...

gülümsüyor diken tarlaları gelinciklere.

göz kırpıyor dönek gözlü baykuş

alıcı kuşlar tesellide, suya konmuş serçeye.

zincirlerim bileklerimde utanç içinde.

beynimde söyleyemediğim düşünceler yok.

paylaşılmış ekmek

paylaşılmış özgürlük

paylaşılmış halk iktidarı...

meleklerle şeytan dost olmuş

yeniden kurmak için cenneti.

inanın; sizleri de gördüm:

Deniz,Yusuf, Hüseyin

ve Mehmet Taşdemir

ve devrim şehitleri

sizleri de gördüm.

ellerinizde güller,dilinizde sevda türküleri

halay çekiyordunuz....

bir bayram vardı,benim cennetimde.

ne güzel bayramdı...O

nutuk çeken bile yoktu...

bir nazım ağlıyor uzaklarda vatan hasretiyle...

ağlama nazım, ağlama

karalar bağlama 

sen, benim cennetimdesin....