-         Abi alo! Abi yav alo….

-         Efendim.

-         Şimdi ne olacak abi?

-         …..

-         Kaybettik abi! Sen okuyan, yazan adamsın; sen bilirsin abi…. Şimdi ne olacak abi?

-         Kazananı tebrik edecek, başarılar dileyeceksin…..

-         Abi iyi de…. Kazanan arkamdan teneke çalıyor abi ….

-         O teneke çalıyorsa, sen de oynayacaksın!

-         Alo…. Alo…. Telefon kapandı…

Karmakarışık duygular içindeyim.

Her kesimden insanımızın etik değerlerini yitirdiğiğini, daha maddesel düşündüğünü gördükçe; nisan yağmurlarına inat ağlıyorum abi… Ağlıyorum abla….

Pervasız vurur yüreğim

Kahpeliği sah damarından

Deli dolu çizer beni

Kadınımın yüreğine…

Biliyorum bu gece yine uzun olacak.

Dizelerimde anason kokulu kadınlar dolaşacak ya… Benim aklım yine sende kalacak. Ve daha sonra siz uyurken, ben bu kentin meydanlarını bekleyeceğim. Meydanları çalmasınlar diye! Sabah uyandığında meydanlarını sana vereceğim… Kullan kullanabildiğin kadar…. Hep bir ağızdan bağıracağız şiirlerimizi, özgürlük türkülerimizi, demokrasiye inancımızı…. Anladın mı  alolu, abili korkak adam?...

Telefondaki alolu, abili korkak adam, benim için bir arkadaşa “Kitapsıza çok kızdım” demiş.

Alolu, abili korkak adam sen çok yaşa olur mu? Ben kitapsız değilim ki….

Hem iki kitabım var: 1- Masamdaki Oyun (1985) (Şiir)

2- Çanlı Kapı (2014) (Şiir)

Alolu, abili korkak adam sana kitapsız sensin diyemiyorum. Kitaplan da karşıma öyle gel diyorum….

Tanıdığım bildiğim

Ne kadar diken varsa

Gözlerime doldurdum.

Ülkemin aydınlık günlerini

Görebilmek için…