Bugün sevgili Ragıp Demirkol’u on dördüncü ölüm yıl dönümünde mezarı başında anacağız.

Şairin dediği gibi; Her ölüm erken ölümdür.

Ragıp Demirkol’un ölümü çok erken bir ölüm oldu.

En verimli çağında aramızdan ayrıldı.

Bazı tesadüfler insan yaşamında çok önemli izler bırakır.

Sevgili Ragıp Demirkol’la yolumuz 1983 yılında Erzurum Kars Kapı Askeri Ceza Evi’nde kesişti.

12 Eylül 1980 askeri darbesi bizim gibi binlerce aydın devrimci gence önce işkence yaptı daha sonra hukuksuz bir şekilde cezalandırdı.

Yıl 1983 Askeri cezaevinde Ragıp Demirkol’la beşinci koğuşta tanıştık.

Bir yıla yakın süre aynı koğuşta kaldık.

Zor günler geçirdik.

Benim cezam 1984 yılında Askeri Yargıtay tarafından onandı Malatya Özel E Tipi cezaevine gönderildim. Orada bir buçuk yıla yakın süre kaldıktan sonra tahliye oldum.

Bu süre içerisinde Ragıp Demirkol ve diğer arkadaşlarımla mektuplaştım.

Tahliye olduktan sonra Trabzon’a gittim bir süre kaldıktan sonra İstanbul’a geldim.

Kısa bir süre sonra Gebze’ye yerleşmeye karar verdim.

Gebze’de ilk tanıştığım isimler Harun Özcan, Hüsamettin ve Emine Küçük, Ömer Çimen, Muharrem Aydın gibi çok sayıda arkadaşım oldu.

Önce barınma sorunumu çözdüm ardından iş sorunu geldi.

Harun Özcan Emine küçük 1987 yılında Demokrat Gebze Gazetesi’ni haftalık olarak çıkartıyordu.

İşlerinin yoğunluğu nedeniyle gazeteyi devretmek istediklerini belirttiler.

Bende gazeteyi devir alabileceğimi kendilerine ilettim.

Bu arada 1987 yılının son bahar ayıydı, Karabakkal Camii önünde önümden birisi yürüyordu.

Yürüyüşü Ragıp Demirkol’a çok benziyordu. Ancak Ragıp’ın olma ihtimali hiç aklımdan geçmedi.

Bir anda içimden gelen bir çığlık, “uzun” diye seslendim.

Geri dönüp baktı, birbirimize sarıldık, özlem giderdik.

İkinci buluşmamız bu şekilde gerçekleşmiş oldu.

Demokrat Gebze Gazetesi’ni önce haftalık, 1989 yılından itibaren günlük çıkartmaya başladık.

Bu süre içerisinde Gebze’de günlük çıkan bir gazetede bir süreliğine gazeteyi bastırdık.

Bu gazetenin sahibi o dönem ANAP’lıydı.

Bizim gazetemizde ANAP’ı eleştiren yazılar yer aldığı için gazetemizi basmayacağını söyledi.

O günlerde birbirimize sarılarak güç kattık.

2000 yılına kadar Demokrat Gebze Gazetesi’ni birlikte çıkarttık.

2000 yılının Ocak ayında ortaklığımız sonlandı.

2000 Yılının Mart ayında Gebze Yeni Haber Gazetesi’ni tek başıma çıkartmaya başladım.

Sevgili Ragıp 2000 yılının 10 Temmuz’unda Mersin’den yakın akraba ziyaretinden dönerken Konya’da geçirmiş oldukları trafik kazasında yaşamını yitirdi.

Ragıp’ sız geçen on dört yıl…

Onun eksikliğini hep hissettik.

İyi bir dost, mücadele insanıydı.

Onu, dostları ve sevenleri hiç unutmayacak.

Kısa bir ömüre çok şeyi sığdırabilen yürekli bir aydındı.