Dışarıda oynak tavırlarıyla içime dolan bahar akşamı...Beni yoldan çıkarmak için yapmadığı delilik kalmaz...Yıldızlı sofralarında kekeremsi çılgınlıklara davet etse de beni,bu yaşları çoktan geçtim deyip televizyon karşısında uyuklamayı ya da sınav kağıtları arasında unutulmayı seçeneklerden biri olarak düşünsem de göz hovardalığından vazgeçemem...Ve senden kaçamam...

TV' lerden bağıran kırmızı haberlerle uyandım...Çatışma,tecavüz,hırsızlık,aile içi şiddet ve tecavüz...Ne kadar aşağılık olay varsa ülkemde hepsini bir anda duyuyorum. ve korkuyorum...

Biz eskiden de böyleydik de yeni mi anladık?Kırmızımız kana düşmüş ölüm oyunları oynamakta...

Öğrencilerimin son paralarıyla aldıkları karanfilleri koğuşumda(KBB/C ) yatağımın başucuna koyduklarında senin gözlerini seyrettim...Çılgın ve mavilerin en aykırısı...

Gel de Ahmet Arif'in delikanlı baharını arama ...Ne akşamından,ne sabahından fayda var...Delikanlılığından fayda umayım...

Ben kendime bakayım.Öyle mi?Olur...Ama senin kullanma tarihin geçmiş...Kendini hala taze sanırsın...Saçına iki yeşil,gözlerine bir iki yosun parçası sürmekle beni mi kandıracaksın...

Kışın ayazı ile yazın sıcağı arasında kişiliğini kaybettin...Köylerindeki yaylarında bir kaç menekşeden başka neyin kaldı...

Yalancı sevdaların oynaş yerine düşsem de sana kanmayacağım...Cigaram artık karanfil kokmuyor...

bugün sana kitap getirecektim

unuttum...

tecavüzü aklayan bir toplum

Allah'ın gazabına uğrar./Nuh tufanı

kitap tufandan sonra....