Ne demiş büyüklerimiz, hayat raslantılarla doludur...

Hesaba gelmese kitaba gelir veya birileri tarafından kitabına uydurulur...

Bugünlerde en fazla konuşulan konular arasında özgürlükler gündemin birinci sırasında olmasa bile ilk sıralarda yer almakta.

Özgürlük ha dediğin zaman elde edilen bir durum değil.

Bir bakıyorsun elinden alınmış yada kitabına uygun  hale getirilmiş.

İnsan cehalete, gericiliğe, yobazlığa, kurnazlığa riyakatsizliğe, görgüsüzlüğe yapılan yatırımların verdiği sonuçları görünce “yeter artık” demek istiyor!

Hani güzel bir atasözü vardır; Bir bakıyorsun ki, atı alan Üsküdar’ı geçmiş...

Kimse kimseyi dinlediği yok herkes bir diğerine bağırdığı bir dönemden geçiyoruz.

Gücü yeten yetene...

Altta kalanın canı çıksın misali.

Bir bilinmeyene doğru savruluyoruz.

Yarın ne olacağını kestirebilen varsa beri gelsin.

Son zamanlarda imkanı olup da bu koşullara dayanamayıp başka memleketlere göç etmek isteyen insan sayısında artış olduğu bugünlerde sıkça yazılıyor.

Oysa insanın ülkesi en zor koşullarda bile terk edilmeyecek kadar değerlidir.

Hiç unutmuyorum, 1980 askeri darbe sonrası çok sayıda arkadaşım yurt dışına gitti.

Önemli bir bölümü gittikleri ülkelerin vatandaşı oldu.

İlk başlarda ne kadar sıkıntı çektiklerini hep anlatırlar.

O zor şartlar altında ben de teklif aldım.

Ancak gitmeyi asla kabul etmedim.

Bu tür konularda karar vermek ne kadar zor olduğunu bilirim.

Yurt dışına gitmek yerine ülkemde kalıp cezaevinde yatmayı, mücadele etmeyi göze aldım.

Şimdi bakıyorum kendilerine mağduriyet yaratmayı pek sevenler çoğaldı.

Yaratmış oldukları mağdurların gözlerinin içine  bir bakabilseler kimin mağdur olduğunu anlama fırsatı bulurlar.

Cezaevlerinde gazeteci sayısı gün geçtikçe artıyor.

Oysa insanın memleketi onun sığınağıdır.

Bu ülkenin aydınları her dönem sıkıntılar yaşamış ve yaşamaya devam ediyor.

Ancak mutsuzluk, belirsizlik, yarınsızlık insanları incitir ve topraklarından koparır.

Tam da burada herşeyi bilen ve herşey ondan sorulan muktedirlere sormak gerekir, bu ülkenin bu hale gelişinde sizin hiç sorumluluğunuz yok mu?