Ergene Velimeşe maçının ardından yaşananlar camiada önemli tahribatlar bıraktı.  Birçok kişi gerçek kimliğini ortaya koydu. Hayal kırıklıkları küskünlüklere dönüştü. Güçlünün güçsüzü ezme, karalama, yok sayma düşüncesi birçok kişinin ilişkilerine zarar verdi. Bazı arkadaşlar taraf olarak  ayrışmaları fitilledi. Oysa hepimiz aynı geminin yolcularıydık.

 Bu gemiyi el birliği ile fırtınaların içinden çıkarıp ya limana taşıyacağız. Ya da geçmişte olduğu gibi içini oyup birlikte batıracağız. Karar hepimizin!

Ya inadına, sonuna kadar mücadele edeceğiz, ya da bugün olduğu gibi herkes kabuğuna çekilip heyecansızca umutsuzca bekleyecek. Heyecanın kalmadığı birçok evlilik günümüz de tek celseyle bitiyor. Gebzespor’u gecesini gündüzüne katarak sahiplenenleri bir maçın sonucuna yada yaşananlara bakarak yalnız bırakmamak boynumuzun borcu olmalı. Herkesin en zor zamanında yanında olanları, kapılarını ardına kadar açanların özellikle bu süreçte yanında olarak ‘zor gün dostu’ olmalıyız.

Heyecanlı olmalı, ayakta kalmalıyız. Dik oynamalı, birbirimize sarılmalı ve güvenmeliyiz.  En önemlisi inanmalıyız.

Velimeşe maçının öncesinde de sonrasın da hep savunduğumuz bir gerçek vardı. Daha oynanmamış 10 maçın olduğunu hiçbir şeyin bitmeyeceğini ifade ederken daha önce yaşanmışlıklardan edindiğimiz tecrübe ile konuştuk.  Bu derenin altından daha çok suların akacağını söyledik yine söylüyoruz. Yorumlarımızı farklı yerlere çekenler oldu. Kadron kaliteliyse başındaki hocan iyiyse 6 yada  4 puanın bir önemi yok futbol 1-2 maçlık havaya bakar.  Gebzespor’da o potansiyel fazlasıyla var. Önce takımın buna inanması lazım. Saha dışında ve içinde yardımlaşma maksimum noktaya çıkmalı. Futbolcular saha içinde kendi menfaatlerini değil Gebzespor’un menfaatlerini düşünmeli. Saygılarımla..