Çöplükleri bana sorun benim uzmanlık alanım çöplüklerdir desem yalan olmaz, eksik olur.

Gözümün aradığı şeylerin başında çöplükler gelir.

Nankörlük ve kibirlilik yapamam epey bir zaman çöplüklerden giyindim.

Yani ben şu.......lardan giyinenlerden değilim.

Kimseye tuhaf gelmesin.

Çöplüklerden hayatlarını devam ettiren onbinlerce insan var bu ülkede çöplüklerle 1970 yılıdır.

Bu yıl benim gurbete de çıkış yılımdır.

Gurbete gittiğim ilk şehir İzmir’dir.

İzmir’in en zengin semti Alsancak semtidir.

İlk işim bu semtte bir inşaatın gece bekçiliğidir.

Bir gün ziyaretimme çok sevdiğim köylüm ve arkadaşım olan Rüstem ismindeki biri geldi.

Bu arkadaş ceket, palto ve ayakkabı gibi eşyaları satıyordu.

Ona bu eşyaları nerden alıyorsun diye sordum.

Gülerek “senin bekçilik yaptığın bu semtin çöplüklerinden topluyor evde yıkayıp ütülüyor.

Gidip yoksul mahallelerde satıyorum.”

“Para kazanıyor musun?” dedim.

O da herkes gibi bolca şükür etti.

O gün çöp toplama işini tüm detaylarıyla bana anlattı.

Verdiği ayakkabıları üç yıl boyunca giydim.

Arkadaşlar ayakkabılarıma bakıyorlar “sosyalistler böyle ayakkabı giymez sen de mi burjuvalaşıyorsun”diyordular.

İzmir’in en zengin semti Alsancak en yoksul semti Gültepe ili Çiyli’dir.

Çöpçüler zengin semtlerde topladıkları bu eşyaları götürür.

Yoksul semtlerde satarlar yoksulları zenginlerden ayıran en önemli özelliklerinden biri de çöplerdir.

Birgün bir yoksullar semtinden geçerken merakımdan dolayı bir kaç çöplüğü inceledim.

İNanın işime yarayacak bir şeye rastlamadım.

Benim Dünya görüşümün belirlenmesinde önemli faktörlerden biri bu çöplüklerdir.

O günden bugüne  edindiğim bu düşünce hiç değişmedi.

Suni zenginlerle yoksullar arasında birşey değişmedi.

Zenginler daha zengin oldu, yoksullar tabi daha yoksullaştı.

Çöpler çok önemlidir.Bir ülkenin sanata, edebiyata bilime ve insanlığa verdiği değer çöplerinin  kalitesiyle belirlenir.

Bunu aşmanın önemi yok. Bir ülkenin zenginliğinin en önemli göstergesi çöplerinin niteliğidir.

Çöplükler bir ülkenin bilinç altıdır.

Zekası, kibarlığı, düşünce gücüdür.

Orta Doğu ülkeleriyle batılı ülkelerin ayırt edilmesi çöplerin niteliğine bakarak belirleyebiliriz.

Çünkü medeniyetin en önemli göstergesi de çöplüklerdir.

Bir kaç yıl önceydi bir gazetede haber olarak “Çöpten Dosvtoyevski çıktı”

Genç bir çöpçü Beyoğlu semtinde bir çöp bidonunda Dovstoyevski’nin suç ve ceza isimli kitabını bulmuş.

Kendi kendime yoksulların çöplüklerinden çıkacak değil ya, yoksulların çöplüklerinden çıksa çıksa ......

Çıkar oysa bu tür kitaplar, şiirler, portreler...

Sanatsal eserler yoksulların çöplüklerinde de çıkması gerekir.

Türkiye burası herşey tersinden işler.

Burada akan sular yokuş yukarı akar.

Çelişki dediğimiz şey işte böyle birşey...

Her yüz yılın çöplüğü doğal olarak birbirinden içerik  bakımından farklıdır.

16.-17. yüzyılın çöplükleri 10. yüzyılın çöplüklerinden hem edebiyat hem bilim bakımından farklı olduğu gibi.

Mesela şimdi çağın çöplükleri ile 19. yüzyılın çöplüklerini tartışa biliriz.

Tezat gibi görünse bile 19. yy çöplükleri şimdiki çağın çöplüklerinden sanatsal anlamda çok daha ileridir.

Teknik bakımdan belki bu yüzyıl geçmiş yıllara göre daha ileridir.

Ankara’nın meclise yakın olan ve özellikle meclisin çöplüğünü görmeyi incelemeyi isterim.

Çok merak ediyorum, yoksullara, işsizlere göre giyecek belki bulabilirim.

Ben ne öğrendiysem bu çöplüklerden ve ketaplardan öğrendim.

İnanın okulda hiç bir şey öğrenmedim.

Türkiye’deki bu eğitim sisteminden kimse birşey öğrenemez.

Türkiye’deki adaletsizliğin kökenini anlamak istiyorsanız, İstanbuldaki zengin semtler ile yoksul semtlerin çöplüklerini araştırın.

Türkiye demek nüfusu 20 milyon olmuş İstanbul demektir.

Yine tezat gibi görünse de Ardahan’n yönetilmesi İstanbul’un yönetilmesinden zordur.

Doğduğum yerdir diye demiyorum.

Sermaye sınıfını iktidara İstanbul getirir...