Merhum Süleyman Demirel’in güzel bir sözü vardır.
“Bu fötr şapkayla 6 defa gittim, 7 kere geldim”
Benim de Gebze Haber Gazetesi’ne gelişlerim ve gidişlerim böyle oluyor.
Bugünkü köşe yazım Gebze Haber Gazetesi’ndeki son köşe yazısı.
Bana yine bir ayrılık gözüktü.
Ayrılığın bir nedeni yok.
Bazen ayrılmak veya ara vermek herkese daha iyi gelir.
Benim bu ayrılığım da umarım bana ve herkese iyi gelir.
Ayrılırken biliyorum ki bu kapı bana her zaman açık olacak.
Çalıştığım süre boyunca başta gazetenin genel yayın yönetmeni Ahmet Zeki Ayar, yazı işleri müdürü Anıl Ayar, çalışma arkadaşlarım Barış Ayar, Tuğçe Yakıcı ve Turgay Çöpoğlu ile evinde tedavisine devam eden Aktan Uslu’ya sonsuz teşekkür ederim.
Bu zamana kadar bir aile gibi bazen güzel, bazen zor ve bazen da üzüntülü günlerimiz oldu.
Tüm bu günlerin ardından geriye sadece hatıralar kaldı.
Çalışma arkadaşlarımın yanı sıra diğer bir teşekkürü de değerli okuyucularımız etmek istiyorum.
Zaman zaman bu köşe yazılarımda istemeyerek kırıp üzdüğüm veya yanlış anlaşılmaya neden olduğum kim veya kimler varsa onlardan özür diliyorum.
Gebze Haber Gazetesi’nin meslek hayatımdaki yeri ise üniversite hayatımdan sonraki ikinci okulum gibi.
Merhum İsmail Kadı’nın bin bir emek ve güçlükle kurduğu ve bugünlere gelmesine vesile olan Gebze Haber Gazetesi’nin bundan sonraki yayın hayatında başarılar diliyorum.
Gebze Haber Gazetesi’nin kurucusu merhum İsmail Kadı’nın ve diğer meslek büyüklerimin her zaman gösterdikleri ve öğrettiklerini meslek hayatım boyunca uygulamaya çalışacağım.
Bundan sonraki meslek hayatımda da yine merhum İsmail Kadı başta olmak diğer meslek büyüklerim bana bir yol göstericisi olmaya devam edeceklerdir.
Son olarak Nazım Hikmet’in şu sözleriyle bitirmek istiyorum;
Yürümek;
Dost omuz başlarını
Omuzlarının yanında duyup,
Kelleni orta yere
Yüreğini yumruklarının içine koyup
Yürümek!..