Pes ettim demek hele,asla!
Ama son yıllarda ülkemde yaşananlar, neredeyse bu
raddeye getirdi.
Ama hiç bir zaman bu kadar, akıntıya kürek çekiyor
hissi yaşamamıştım.
Havaya yazıyoruz,suya yazıyoruz sanki.
Haybeye yaşıyoruz gibi hissetmemiştim.
İpin ucunu sıkı sıkı tutuyoruz yıllardır da, tuttuğumuz
ip bu zamanlardaki kadar acıtmamıştı.
Hırs ve çıkarların kör ettiği âmâlar bu denli çok değildi.
Her daim vardılar elbet ama böyle cehennem değildi
yürekler.
Mahallelerimizde,sokaklarımızda güvenle yaşadık
çocukluğumuzu.
Tacizci, tecavüzcü, istismarcı denen gözü dönmüşler
yoktu.
Bizi koruyup gözeten, mahallemizin abileri kol
kanat gererlerdi üzerimize.
Kan bağı olmayan insanların,can bağı prangalar
gibi sağlamdı.
Bebeklere tecavüz ediliyor şimdi.
Çocuklara, hayvanlara, kadınlara,meczuplara,acizlere...
Tanımlayacak kelime bulamadığım yaratıklar tarafından.
Daha da can yakan tarafı şu ki; bu aşağılıklar, kravat
taktığı için iyi halden ceza indirimi alıyor hatta delil
yetersizliğinden salıveriliyorlar.
Yoruldum demek istemiyorum.
Pes ettim demek hele,asla!
Ama şu yaşananlar...
Para,pul, hırs,makam denen zıkkım olası mal için
yapılanlar...
Ormanları yakıyorlar!
Ağaçları!
Çiçekleri!
İçinde yaşayan kuşları, kurbağaları, kirpileri, böcekleri,
yılanları ve dahi bin çeşit mahlukatı kül ediyorlar!
Cayır cayır, acımadan!
Yoruldum demeyeceğim yok!
Pes ettim hele,asla!
Bomboş bakan çocuk gözlerini gördükçe...
Oyuncakları, bilgisayarları, odaları,onlarca çeşit
marka giysileri olan ama
hayalleri olmayan çocuklukları çalınmış çocukların
gözleri...
Sözüm ona teknoloji çağının çok akıllı ancak şanssız
çocuklarının...
Kin, nefret, düşmanlıkla birbirini yok etmeye çalışan
insansıların yetiştirdikleri , örnek oldukları...
Demek istemiyorum, demeyeceğim ama bütün
bunlara seyirci kalmak zorundalığının ağırlığı, nasıl taşınmaz
bir yük anlatamam!
Bir şeyler yapmalı diyorum.
Nasıl başa çıkılır bunca kötülükle bilmiyorum.
Bunların lisanlarını, lugatlarını, alfabelerini anlayabilmek
mümkün değil!
Yazıyorum avunmak için.
Havaya,suya yazdığımın farkındalığında.
Ve net olarak tek bir yargıya ulaştım.
Bu dünya kesinlikle, başka bir gezegenin cehennemi!!!
İyiliklerin çoğalması, kötülüklerin yok olması temennisinde...
İyi olma çabasıyla kalın...